Category Archives: πολιτική ανυπακοή
Η ποινική καταστολή του κινήματος Δεν Πληρώνω
Της Βάννας Ζαφειροπούλου.
Το κίνημα πολιτικής ανυπακοής Δεν Πληρώνω, που εμφανίστηκε το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα, είναι κάτι πρωτόγνωρο για τον κρατικό μηχανισμό. Μέχρι τώρα, όλες οι μορφές αντίδρασης των πολιτών (απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις κ.λπ.) ήταν γνωστές και αντιμετωπίσιμες από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις. Αυτή όμως η νέα, συνειδητή πολιτική δράση, που εκδηλώνεται με τη μορφή της άρνησης πληρωμής, ως κάτι άγνωστο για τα ελληνικά δεδομένα, φόβισε όσο τίποτε άλλο την κυβέρνηση. Ο φόβος του «αγνώστου» ήταν που την οδήγησε εσπευσμένα να ποινικοποιήσει την αποφυγή πληρωμής εισιτηρίου στα ΜΜΜ.
Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη μέχρι τώρα νίκη των σκοπίμως αποκαλούμενων «τζαμπατζήδων». Διότι η ποινικοποίηση δεν αποσκοπεί στην οικονομική προστασία των οργανισμών που παρέχουν συγκοινωνιακό έργο, αλλά στην καταστολή ενός νέου κινήματος που σαν ιός εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα.
Δεν μπορούσε να χωρέσει στην κρατική «λογική» ότι ο μέχρι τώρα φιλήσυχος πολίτης, ο σίγουρος ψηφοφόρος τους, ο αιώνια κατευνασμένος και πολιτικά ευνουχισμένος, θα τολμούσε να κάνει την υπέρβαση και να φωνάξει με όλη τη δύναμη της ψυχής του «Δεν σας πληρώνω, ρε».
Έπρεπε άμεσα να βρεθεί τρόπος, ώστε να επιστρέψει ο αφυπνισμένος και νεοεξεγερμένος Έλληνας στον καναπέ του.
Τι ισχύει μετά την ποινικοποίηση
Έτσι, με μια πρόχειρη σε αιτιολογία τροπολογία, ψηφίστηκε από τη Βουλή η επαναφορά του άρθρου 391 Π.Κ., σύμφωνα με το οποίο: « Όποιος χρησιμοποιεί μέσο δημόσιας συγκοινωνίας που προορίζεται για κοινή χρήση χωρίς να καταβάλλει αντίτιμο εισιτηρίου οποιασδήποτε μορφής, τιμωρείται με κράτηση ή με πρόστιμο. Η ποινική δίωξη ασκείται μετά από έγκληση.»
Σύμφωνα με το νόμο, όταν ο ελεγκτής κομίστρου θελήσει να επιβάλει πρόστιμο σε επιβάτη που δεν είναι κάτοχος εισιτηρίου, πρέπει ο παραβάτης να του επιδείξει τα στοιχεία της ταυτότητάς του ή άλλο έγγραφο από το οποίο να αποδεικνύονται αυτά. Αν αρνηθεί να το κάνει, τότε ο ελεγκτής δικαιούται να ζητήσει τη συνδρομή αστυνομικών οργάνων.
Σε περίπτωση που ο επιβάτης αρνηθεί να δώσει τα στοιχεία του στους ελεγκτές, δεν τελεί το αδίκημα της απείθειας, καθώς οι ελεγκτές κομίστρου δεν είναι υπάλληλοι κατά την έννοια του άρθρου 13 του Ποινικού Κώδικα, αλλά απλοί πολίτες. Το αδίκημα αυτό τελείται μόνο όταν ο πολίτης αρνηθεί να δώσει τα στοιχεία της ταυτότητάς του σε κάθε αστυνομικό όργανο ή σε ανακριτικό υπάλληλο, κατά τη διάρκεια νομίμου ελέγχου.
Από καμία διάταξη νόμου δεν προβλέπεται η υποχρέωση του επιβάτη να περιμένει την άφιξη της αστυνομίας ούτε και να οδηγηθεί, παρά τη θέλησή του, από τον ελεγκτή στο αστυνομικό τμήμα.
Αν ο επιβάτης δηλώσει ότι επιθυμεί να εξέλθει από το λεωφορείο, δεν έχει κανένας πολίτης το δικαίωμα (ελεγκτής, οδηγός, σταθμάρχης, ιδιωτικός αστυνομικός κ.λπ.) να του απαγορεύσει την ελευθερία των κινήσεών του. Δεν μπορεί να τον εμποδίσει με οποιοδήποτε τρόπο, να τον δεσμεύσει ή να τον συλλάβει, καθώς οι πολίτες δεν έχουν δικαίωμα σύλληψης για πταισματικές και μάλιστα κατ’ έγκληση διωκόμενες παραβάσεις.
Αν περιοριστεί ο επιβάτης με οποιοδήποτε τρόπο που του περιορίζει την ελευθερία της κίνησης, σύμφωνα με την ελεύθερη βούλησή του, τότε διαπράττεται εις βάρος του το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης (άρθρο 325 Π.Κ.). Στην περίπτωση αυτή, ο επιβάτης αλλά και οποιοσδήποτε πολίτης έχει δικαίωμα να καλέσει την αστυνομία, καταγγέλλοντας ότι διαπράττεται αυτόφωρο αδίκημα και να ζητήσει την άμεση επέμβαση και σύλληψη των υπαιτίων.
Οι αστυνομικοί, που θα επιληφθούν του συμβάντος, είναι υποχρεωμένοι να συλλάβουν τους υπαίτιους της παρανόμου κατακρατήσεως και να ακολουθήσουν εις βάρος τους την αυτόφωρη διαδικασία. Είναι, επίσης, υποχρεωμένοι, σύμφωνα με το άρθρο 95, παρ.4 του 141/1991 Προεδρικού Διατάγματος, να ζητήσουν τα στοιχεία ταυτότητας όλων των παρευρισκομένων αυτόπτων μαρτύρων, προκειμένου να κληθούν να καταθέσουν για τα πραγματικά περιστατικά που υπέπεσαν στην αντίληψή τους.
Ο ανακριτικός υπάλληλος, που θα επιληφθεί της υποθέσεως, ή το αστυνομικό όργανο που συνέλαβε το δράστη επ’ αυτοφώρω έχει υποχρέωση να τον φέρει στον αρμόδιο εισαγγελέα, μαζί με την έκθεση για τη σύλληψη και τη βεβαίωση του αδικήματος, που πρέπει υποχρεωτικά να συντάξει.
Αν οι αστυνομικοί δεν ενεργούν τα νόμιμα, τότε διαπράττουν το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος και -υπό προϋποθέσεις- και το αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας.
Επειδή το αδίκημα της παρανόμου κατακρατήσεως είναι αυτεπαγγέλτως διωκόμενο, η αναφορά του πολίτη προς τις Αρχές και η μαρτυρική του κατάθεση είναι αρκετά για το σχηματισμό δικογραφίας και την άσκηση της ποινικής δίωξης. Δεν απαιτείται, δηλαδή, να υποβληθεί από τον πολίτη έγκληση (μήνυση), ώστε να υποχρεωθεί να καταβάλει παράβολο αξίας 100 ευρώ. Αν ο πολίτης επιθυμεί να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής για χρηματική ικανοποίηση της ηθικής του βλάβης, τότε απαιτείται να καταβάλει παράβολο αξίας 50 ευρώ. Η δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής και η καταβολή του παραβόλου μπορεί να πραγματοποιηθεί και σε μεταγενέστερο χρόνο, έως την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας.
Διώκονται όσοι δεν πληρώνουν; Συνέχεια
Ανυπακοή, η αρχέγονη αρετή
Του ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΕΡΓ. ΜΠΕΛΛΕ, συγγραφέα – πανεπιστημιακού
Τήνος, 1833. Το νεοσύστατο ελληνικό βασίλειο θορυβήθηκε σφόδρα απ’ τον ξεσηκωμό των κατοίκων του νησιού, με απαίτηση την απαλλαγή απ’ τους φόρους.
Κήρυξε στρατιωτικό νόμο και τα συμπαρομαρτούντα στρατοδικεία καταδίκασαν τους πρωταίτιους της ανυπακοής (16 δημογέροντες). Προληπτικά συνελήφθησαν οι κυριότεροι οπλαρχηγοί του «ρωσικού» κόμματος, με κορυφαίους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Δημήτριο Πλαπούτα(1).
Τορίνο, 1974. Μια αυγουστιάτικη Δευτέρα, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν αύξηση 30% στα λεωφορειακά εισιτήρια. Συστήθηκαν επιτροπές εργαζομένων, στήθηκαν πανό ανυπακοής και τυπώθηκαν εισιτήρια με την παλιά τιμή. Σε λίγο, μπροστά στην οργή των εργαζομένων η εταιρεία υποχώρησε ατάκτως.
Το ίδιο έτος, η Κρατική Εταιρεία Ηλεκτρισμού στις βιομηχανικές περιοχές Τορίνου-Μιλάνου μειώνει κατά 25% την τιμή ρεύματος στους βιομηχάνους και την υπεραυξάνει στους εργαζόμενους. Συγκροτούνται και πάλι άμεσα από τους εργαζόμενους «επιτροπές αυτομείωσης», μαζεύουν τους λογαριασμούς και τυπώνουν πάνω τους νέο ποσό μειωμένο κατά 50% (συνυπολόγισαν υπεραξία). Με αρωγούς τους υπαλλήλους της εταιρείας, που δεν τους έκλειναν το ρεύμα, ανάγκασαν την εταιρεία να ανακρούσει πρύμνα. Τα παθογόνα της αυτομείωσης έπληξαν τη μια πόλη μετά την άλλη. Το κίνημα αυτό, δυστυχώς, προδόθηκε από τη συνδικαλιστική ηγεσία, που συνδιαλλάχτηκε με την κυβέρνηση.
Απροσμέτρητα παραδείγματα ανυπακοής στις ιστορικές ειδήσεις. Ο παρονομαστής τους κοινός: ανησυχία, ταραχή, φόβος στους κρατούντες. Το ντόμινο ανυπακοής, ο εφιάλτης τους. Ακόμα κι ο Μαχάτμα Γκάντι στον αγώνα του για εθνική ανεξαρτησία, στην ανυπακοή, κύρια, στήριξε την περί «μη βίας» φιλοσοφία του.
Θα επικεντρωθώ στο κίνημα «Δεν πληρώνω» με άρνηση καταβολής εισιτηρίων σε αστικές συγκοινωνίες και διόδια, προς το παρόν… Πρόκειται για κίνημα «πολιτικής ανυπακοής» στο πλαίσιο της αυτοοργάνωσης και αυτοάμυνας, αχειραγώγητο, ακηδεμόνευτο, αποδηγέτητο από κόμματα και ποικιλώνυμες εξουσίες, γι’ αυτό απρόβλεπτο κι αστάθμητο. Κίνημα ορμέμφυτο, πολύχρωμο, ετερόκλητο, κλήρα των καιρών, που γεννήθηκε απ’ το έλλειμμα εμπιστοσύνης της κοινωνίας στους θεσμούς – και κύρια τους πολιτικούς – που σε συνδυασμό με τη γενική κρίση , προκαλεί οσμώσεις ανέλεγκτου βεληνεκούς. Η άρνηση, αρχικά, για παράδειγμα, κάποιων τολμητών εξελίσσεται στη συνέχεια σε ποτάμι οργής ανήμερο. Η Ιστορία, ως γνωστόν, αρέσκεται στις εκπλήξεις, μεταμορφώνοντας το ελλάσσον σε πυρακτωμένο μείζον.
Δεν θα σταθώ στη βαθυστόχαστη απόφανση του «αριστερού» Σπύρου Βούγια: «Κίνημα απολίτικο που στηρίζεται στη φιλοσοφία του τζάμπα» ούτε στους ξύλινους, αδόκιμους χαρακτηρισμούς του σοσιαλιστή (νέας κοπής) Γιώργου Πεταλωτή: «Αντίσταση και μαγκιά», μιας και η Ιστορία έχει ανάγκη και από κομπάρσους. Θα σταθμίσω, όμως, τα λόγια του Δημήτρη Ρέππα: «Τζαμπατζήδες με αντικοινωνική συμπεριφορά», ασύμβατα με την ιστορία, κουλτούρα, φιλοσοφία του. Γνωρίζει ο οτρηρός υπουργός πως η πολιτεία, πέρα των άλλων, διαπαιδαγωγεί και πως το φωτοστέφανο του «τζαμπατζή», «μπαταξή» και «αντικοινωνικού» τής πάει γάντι. Στα περβόλια των κρατικών Εδέμ το «αρνούμαι να πληρώσω» γίνεται λάβαρο, βίωμα (χρονίζει η αναμονή πληρωμής νέων συντάξεων, δίχρονο το «περίμενε» για εφάπαξ, χιλιάδες οι απλήρωτοι εποχικοί, συμβασιούχοι, απολυμένοι, απλήρωτα φαρμακεία, παρακράτηση επιστροφής φόρων και μύριες τόσες «κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν» παρεμφερείς αμαρτίες).
Ο κρατικός μηχανισμός ante portas, για ενσωμάτωση, απειλή, ποινικοποίηση, καταστολή. Στυγερή, αποκρουστική η κουκούλα της εξουσίας ασύστολα βαφτίζει τη βία της νόμο και την «αντίστασή» μας έγκλημα. Ο φόβος ανελέητο όπλο στην εξουσιαστική φαρέτρα και συνάμα το αβάσταχτο μαρτύριό της, που ενίοτε μεταλλάσσει αυτεπίστροφο. Η κοινωνική, όμως, διαχείριση του φόβου αποτελεί εξαιρετικά δύσκολη, επικίνδυνη, απρόβλεπτη υπόθεση και μάλιστα: όταν το κοινωνικό περί δικαίου αίσθημα δοκιμάζεται και προκαλείται βάναυσα· όταν το δίκαιο του δυνατού αποτελεί νόμο· όταν αλογάριαστοι άνθρωποι ταπεινώνονται ασύστολα απ’ τη συστημική ισχύ κι αλαζονεία· όταν η υποτίμηση κι ο βιασμός της ανθρώπινης νοημοσύνης έχει όρια· όταν εκείνος που δεν έχει να χάσει τίποτε είναι πιο επικίνδυνος απ’ αυτόν που έχει να χάσει τα πάντα.
Οταν σείεται συθέμελα το οικοδόμημα, δύο, κύρια, είναι οι ιστορικές παρακαταθήκες-όπλα. Η πρώτη απ’ τον διαχρονικό Οσκαρ Ουάιλντ: «Η ανυπακοή αποτελεί αρχέγονη αρετή του ανθρώπου. Διά της ανυπακοής γεννήθηκε η πρόοδος, διά της ανυπακοής και διά της εξεγέρσεως». Από τα χείλη του μεγάλου ιστορικού, Χάουαρντ Ζιν, η δεύτερη: «Η δημοκρατία υφίσταται τότε μόνο που το κίνημα των «κάτω» έρχεται με δύναμη κι αποφασιστικότητα για να ισορροπήσει κάπως τις ανισότητες και αδικίες των «πάνω»». Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω…
(1) Ελευθέριος Σκιαδάς, «Δημοκρατία», 4/2/2011.
ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΑΠΟ ΟΔΗΓΟΥΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗ
ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ ΑΠΟ ΟΔΗΓΟΥΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗ
Σήμερα 4/3, μετά το άνοιγμα των ΔΙΟΔΙΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ τα μέλη του ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ των ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» Λεωνίδας Παπαδόπουλος και Ηλίας Παπαδόπουλος εισερχόμενοι στην Αττική οδό μετά την κινητοποίηση στην Ελευσίνα ζήτησαν πιστωτικό σημείωμα, όπως προβλέπεται και όπως έχουμε ενημερώσει να γίνεται.
Οι υπάλληλοι αρνήθηκαν να δώσουν και να σηκώσουν την μπάρα. Κλήθηκε η αστυνομία από τα μέλη των ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ που ζήτησαν να μηνύσουν τους υπεύθυνους για παράνομη κατακράτηση. Ο προϊστάμενος της Αττικής Οδού και αρμόδιος υπάλληλος οδηγήθηκαν μαζί με τα μέλη του κινήματος στο αστυνομικό τμήμα Ασπροπύργου.
Εκεί δήλωσαν ότι θα μηνύσουν (προφανώς για συμψηφισμό) και αυτοί τα μέλη των Επιτροπών Αγώνα για παρακώλυση συγκοινωνιών (!!) .
Εκατοντάδες μέλη των ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ βρισκόμαστε σε επιφυλακή και καλούμε ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ και τους φίλους μας να βρίσκονται σε ετοιμότητα απόψε. Εάν χρειαστεί θα κατεβούμε στον Ασπρόπυργο να συμπαρασταθούμε στους συναγωνιστές μας και ταυτόχρονα θα κατεβούμε στην Αττική οδό.
Σημειώνουμε ότι στους περισσότερους σταθμούς διοδίων που σήμερα ζητήθηκε πιστωτικό δεν υπήρξαν αρνήσεις από τους υπαλλήλους των εταιριών και όλοι οι συναγωνιστές περνούσαν άνετα χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.
Μείνετε συνδεδεμένοι θα υπάρξει άμεσα ενημέρωση σχετικά με τις εξελίξεις
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΙ- ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ
ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟ Ή ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΕΤΣΙΘΕΛΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΣ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΙΣ ΜΠΑΡΕΣ.
Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»
Το Ειρηνοδικείο Λαυρίου δικαιώνει και πάλι τους αγώνες των κατοίκων στην Κερατέα
300.000 ευρώ έχει κοστίσει μέχρι σήμερα η… φύλαξη των παράνομων μηχανημάτων από την αστυνομία.
Παρά την επιλεγμένη μετάδοση των όσων συμβαίνουν στην Κερατέα από τα επίσημα ΜΜΕ και την επί τρεις μήνες κυβερνητική παραπληροφόρηση, οι κάτοικοι βλέπουν τον αγώνα τους να ξανα-δικαιώνεται από το Ειρηνοδικείο Λαυρίου και την υφυπουργό Εσωτερικών να ζητά διάλογο.
Η αίτηση αναστολής εκτέλεσης –από το Δημόσιο- κατά της πρωτόδικης απόφασης του δικαστηρίου απορρίφθηκε, αλλά τα ΜΑΤ παραμένουν στην περιοχή, ενώ οι δηλώσεις της υφυπουργού δεν εκτονώνουν την κατάσταση.
Zητούν διάλογο μετά τη σπατάλη
Τρεις μήνες μετά την εισβολή και παράνομη παραμονή των ΜΑΤ στην Κερατέα, η κυβέρνηση τοποθετήθηκε μέσω της κ. Τζάκρη, η οποία ζήτησε «διάλογο» με τους «ψύχραιμους και νηφάλιους κατοίκους», αποκλείοντας τους «παράγοντες της περιοχής», δηλαδή, τους εκλεγμένους πολιτικούς και δημάρχους.
Τρεις μήνες μετά τον ανυποχώρητο αγώνα των κατοίκων της Κερατέας, παρά την πρώτη απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου, που απαγόρευε κάθε εργασία στο χώρο που σχεδιάζεται να εγκατασταθεί ο ΧΥΤΑ, τα ΜΑΤ συνεχίζουν να προστατεύουν τα μηχανήματα του εργολάβου, να απαγορεύουν την είσοδο των ιδιωτών στις περιουσίες τους, έχοντας μετατρέψει την περιοχή σε «κατεχόμενη». Παράλληλα, το κόστος της επιχείρησης προστασίας των εργολαβικών μηχανημάτων, που παράνομα παραμένουν στο χώρο, έχει αγγίξει τα 300.000 ευρώ, όπως η ίδια η υφυπουργός δήλωσε.
«Η κυβέρνηση δεν έχει καμία όρεξη ούτε για βία, ούτε για ΜΑΤ, ούτε για τα έκτροπα που παρουσιάζονται όλο το τελευταίο τρίμηνο στην Κερατέα».
Οι δηλώσεις της αυτές διαψεύδονται, βέβαια, από τα βίντεο και τις φωτογραφίες που υπάρχουν στο Διαδίκτυο και απαθανατίζουν τα ΜΑΤ σε στιγμές απείρου κάλλους και βίας να ξυλοκοπούν συλληφθέντες κατοίκους, να εισβάλλουν σε σπίτια, να βρίζουν και να χτυπούν γυναίκες και ηλικιωμένους αλλά και να σημαδεύουν σε ευθεία βολή.
Ξανα-δικαίωση για τους κατοίκους
Την Τρίτη 1η Μαρτίου το Ειρηνοδικείο Λαυρίου ξανα-δικαίωσε τους κατοίκους της περιοχής, απορρίπτοντας την αίτηση αναστολής εκτέλεσης (είχε κατατεθεί από το ελληνικό Δημόσιο) κατά της πρωτόδικης απόφασης του ίδιου δικαστηρίου, που απαγόρευε την έναρξη οποιασδήποτε εργασίας στη συγκεκριμένη περιοχή. Συνέχεια
No Budget blog 