Ανοιχτή επιστολή για την Ψυχική Υγεία προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Ανοιχτή επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας *

 

Προς τον Υπουργό Υγείας κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή

Προς τον αναπληρωτή Υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Ξανθό

Προς τον αναπληρωτή Υπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Δημήτρη Στρατούλη

Μετά από 4,5 χρόνια μνημονιακής συγκυβέρνησης η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έφερε ανακούφιση σε μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και δημιούργησε ελπίδες για την ικανοποίηση χρόνιων αιτημάτων και την επίλυση συσσωρευμένων προβλημάτων.

Ο χώρος της Ψυχικής Υγείας έχει οδηγηθεί σε τέλμα. Η λεγόμενη «Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση» που επιχειρείται εδώ και 25-30 χρόνια απειλείται με κατάρρευση. Η έλλειψη αρχικού σχεδιασμού και η ευκαιριακή πολιτική που ασκήθηκε στη συνέχεια οδήγησαν στην πλήρη απορρύθμιση. Ωστόσο λήπτες και εργαζόμενοι μέσω και των σωματείων τους πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση, αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται με κάθε διαθέσιμο μέσο.

Μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες που επικράτησαν στις Μονάδες Ψυχικής Υγείας -και με μοναδικό μέλημα της πολιτικής ηγεσίας του Υπ. Υγείας και διοικήσεων των φορέων την εξοικονόμηση κονδυλίων- οι χρόνιες παθογένειες του χώρου γιγαντώθηκαν με αποτέλεσμα όχι μόνο να χαθούν το όραμα και οι στόχοι της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης αλλά να έχουμε έξαρση των φαινομένων αδιαφάνειας, κακοδιαχείρισης και εκμετάλλευσης εργαζόμενων και ψυχικά πασχόντων από τις διοικήσεις φορέων ΝΠΙΔ (γνωστοί και ως ΜΚΟ), στις οποίες έχει ανατεθεί η λειτουργία ενός μεγάλου αριθμού Μονάδων Ψυχικής Υγείας. Παράλληλα, με το σκεπτικό ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αποσιωπήθηκε η ανυπαρξία ενός ολοκληρωμένου δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών που θα αντικαθιστούσε τα ψυχιατρεία / ιδρύματα (βασικός στόχος της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης) καθώς και το γεγονός ότι οι υπάρχουσες κοινοτικές δομές είτε λειτουργούσαν με το καθεστώς που προαναφέρθηκε, είτε υπολειτουργούσαν, είτε είχαν αναστείλει τη λειτουργία τους! Η ηγεσία του Υπ. Υγείας, ενώ γνώριζε και κατήγγελλε (!) προβλήματα όπως τα παραπάνω, δεν δίσταζε να διαφημίζει το κλείσιμο των ψυχιατρείων ως την “ολοκλήρωση” της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης! Στο πλαίσιο μάλιστα των βεβιασμένων κινήσεων για να κλείσουν τα ψυχιατρεία υπογράφηκε και το νέο μνημόνιο για την Ψυχική Υγεία, στο οποίο ο ψυχικός πόνος και οι ανθρώπινες ανάγκες κοστολογήθηκαν «με το κεφάλι» [1], και ετοιμαζόταν η, δίχως κανένα σχεδιασμό, μεταφορά ασθενών (αναπόφευκτα και των ιδρυματικών πρακτικών) σε μικρότερα ιδρύματα [2]

Ο ΣΥΡΙΖΑ -βασικός πυλώνας της νέας κυβέρνησης- ως αντιπολίτευση γνώριζε τα παραπάνω προβλήματα, έχει βρεθεί στο πλευρό των σωματείων ληπτών και εργαζόμενων στην Ψυχική Υγεία σε αγώνες που έδωσαν τα προηγούμενα χρόνια και έχει υποστηρίξει στη Βουλή το σύνολο των αιτημάτων τους [3][4].

Οι πρώτες δημόσιες δηλώσεις από πλευράς σας είναι ενθαρρυντικές [5]. Γνωρίζετε όμως καλά ότι το δύσκολο κομμάτι της υπεράσπισης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της Υγείας και Ψυχικής Υγείας στην πράξη είναι μπροστά [6].

Συγκεκριμένα τα προβλήματα τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν είναι:

Χρηματοδότηση

Οι Μονάδες Ψυχικής Υγείας, που λειτουργούν από φορείς ΝΠΙΔ, αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα υποχρηματοδότησης καθώς και μεγάλες καθυστερήσεις όσον αφορά την καταβολή των χρημάτων. Σήμερα οι αρμόδιες ελληνικές αρχές δεσμεύονται από το σύμφωνο Αντόρ-Λυκουρέντζου [7] να ακολουθήσουν ένα εξαιρετικά προβληματικό μοντέλο χρηματοδότησης, το οποίο από τη μία τυποποιεί και κοστολογεί «με το κεφάλι» τις υπηρεσίες (με στόχο τη μείωση του κόστους του θεραπευτικού έργου) και από την άλλη αναφέρει “εναλλακτικές” πηγές χρηματοδότησης των Μονάδων Ψυχικής Υγείας οι οποίες θα είναι συμπληρωματικές στην χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τον ΕΟΠΥΥ. Η θεσμοθέτηση “εναλλακτικών” πηγών χρηματοδότησης οδηγεί σε περαιτέρω παρατυπίες τις διοικήσεις των φορέων προκειμένου να καλύψουν το κόστος των παρεχομένων υπηρεσιών και ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στην ιδιωτικοποίηση των Μονάδων [8].

Ζητάμε οι Μονάδες Ψυχικής Υγείας:

Να ενταχθούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και να χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Να χρηματοδοτούνται με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες και όχι στη βάση των επιστημονικοφανών μοντέλων του συμφώνου Αντόρ-Λυκουρέντζου.

Να καλυφθούν άμεσα οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό σε όλους τους χώρους (ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ), πολλοί από τους οποίους λειτουργούν πλέον με προσωπικό κάτω των ορίων ασφαλείας.

Η χρηματοδότηση πρέπει τα επόμενα χρόνια να αυξάνεται προοδευτικά έτσι ώστε να καλύψει όλες τις ανάγκες των πολιτών σε υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, να βελτιωθεί η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών καθώς και οι αμοιβές των εργαζόμενων σε αυτές.

Κάθαρση στις Μονάδες Ψυχικής Υγείας

Οι καταγγελίες για τον τρόπο διοίκησης πολλών φορέων Ψυχικής Υγείας (ΝΠΙΔ) είναι κυριολεκτικά εκατοντάδες. Καταγγελίες εργαζόμενων και σωματείων για παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις, πιέσεις για παραιτήσεις, συνδικαλιστικές διώξεις, εκβιασμούς, απειλές, αυταρχισμό και υποτιμητικές συμπεριφορές απέναντι στους εργαζόμενους, καθυστερήσεις στη μισθοδοσία με ευθύνη των φορέων, παράνομο κλείσιμο Μονάδων και διακοπή υπηρεσιών με συνοπτικές (ή ακόμα και χωρίς) διαδικασίες κ.α. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε τις καταγγελίες για παράνομες παρακρατήσεις συντάξεων και επιδομάτων των ψυχικά πασχόντων, για παράνομες χρεώσεις υπηρεσιών που έπρεπε να παρέχονται από το φορέα δωρεάν, για κακοδιαχείριση κ.α. [9][10][11][12][13][14][15].

Οι προηγούμενες ηγεσίες του Υπουργείου Υγείας αγνοούσαν τις καταγγελίες των εργαζόμενων και των σωματείων, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που κάλυπταν τις παραπάνω διοικήσεις και συναινούσαν στο κουκούλωμα των σκανδάλων, αφού το ΣΕΥΥΠ, το ΣΔΟΕ κλπ. δεν προχωρούσαν σε βάθος την έρευνα.

Ζητάμε από τη σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Υγείας:

Να ερευνηθούν άμεσα εκ νέου όλες οι καταγγελίες που έχουν γίνει από εργαζόμενους και σωματεία.

Να κληθούν οι εργαζόμενοι και τα σωματεία να καταθέσουν επίσημα τις απόψεις τους, να παρέχουν όλα τα στοιχεία που έχουν και να έχουν ενεργή συμμετοχή και αποφασιστικό ρόλο στις έρευνες που θα γίνουν. Κατά τη διάρκεια των ερευνών οι διοικήσεις των φορέων πρέπει να απομακρυνθούν έτσι ώστε να μειωθεί η ένταση του φόβου και του κλίματος τρομοκρατίας που επικρατεί στην πλειοψηφία των Μονάδων Ψυχικής Υγείας.

Να «ανοίξουν» τα βιβλία όλων των φορέων Ψυχικής Υγείας, είτε έχουν γίνει καταγγελίες, είτε όχι. Στις επιτροπές ελέγχου των οικονομικών των φορέων πρέπει να συμμετέχει ικανός αριθμός εργαζόμενων και απολυμένων των φορέων.

Να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι διοικήσεις που έχουν παρανομήσει και να απομακρυνθούν αυτές που έχουν κάνει κατάχρηση εξουσίας.

Να επιστραφούν χρήματα που έχουν κλαπεί από τους ψυχικά ασθενείς και τις οικογένειές τους. Να καταργηθεί το ληστρικό μέτρο της παρακράτησης των συντάξεων και να τεθούν αυστηροί κανόνες και αξιόπιστο σύστημα ελέγχου ώστε να μην υπάρξουν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον.

Να επαναπροσληφθούν όσοι εργαζόμενοι έχουν απολυθεί παράνομα ή έχουν παραιτηθεί κάτω από ασφυκτικές πιέσεις των διοικήσεων και επιθυμούν να επιστρέψουν στις θέσεις εργασίας τους.

Να υπάρξει νομοθετικό πλαίσιο και έμπρακτη υποστήριξη από το Υπουργείο ώστε να δίνεται η δυνατότητα στους ίδιους τους εργαζόμενους να αναλαμβάνουν τη διαχείριση Μονάδων (αυτοδιαχείριση) σε περιπτώσεις που αυτές έκλεισαν ή που αποδεδειγμένα οι διοικήσεις τους κρίνονται ακατάλληλες. Αυτό να πραγματοποιηθεί με τις εγγυήσεις και την πλήρη χρηματοδοτική κάλυψη του κράτους, έτσι ώστε να ενθαρρύνεται η απρόσκοπτη συμμετοχή των εργαζόμενων σε τέτοια εγχειρήματα.

Να αποκατασταθεί, επιτέλους, το αίσθημα ασφάλειας και δικαιοσύνης για ασθενείς και εργαζόμενους στον ευαίσθητο χώρο της Ψυχικής Υγείας.

Για μια νέα αρχή στην Ψυχική Υγεία

Το βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρικών νοσοκομείων έχει σταματήσει και έτσι αποφεύγεται σε πρώτη φάση η πλήρης εγκατάλειψη των ψυχικά πασχόντων που εξυπηρετούν. Η κατάσταση όμως παραμένει κρίσιμη. Τα δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων παραβιάζονται καθημερινά (ράντζα στις ψυχιατρικές κλινικές, μη τήρηση των νόμιμων διαδικασιών για τις ακούσιες νοσηλείες, ανεξέλεγκτη χρήση κατασταλτικών μέτρων, τραγικές συνθήκες διαβίωσης των ξεχασμένων από την πολιτεία παιδιών και νέων στα προνοιακά ιδρύματα κτλ.) και είναι άμεση ανάγκη η λειτουργία κοινοτικών δομών, μέσα από σοβαρό σχεδιασμό, όπως επιτάσσει η ουσία της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης.

Η νέα ηγεσία του Υπουργείου Υγείας οφείλει να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για τη δημιουργία και λειτουργία ικανοποιητικού αριθμού τομεοποιημένων κοινοτικών υπηρεσιών.

Ο σχεδιασμός αυτός πρέπει να γίνει σε συνεργασία όχι μόνο με επιστημονικούς φορείς αλλά και με τα σωματεία των εργαζόμενων και των ληπτών των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας.

Στους νέους φορείς που θα δημιουργηθούν, αλλά και στους υπάρχοντες, πρέπει να δοθεί στους εργαζόμενους αποφασιστική συμμετοχή στη διοίκηση, έτσι ώστε να μην επαναληφθούν φαινόμενα οικονομικών και διοικητικών ατασθαλιών αλλά και αυθαιρεσιών και κατάχρησης εξουσίας απέναντι στους εργαζόμενους. Έχει αποδειχθεί ότι το υπάρχον μοντέλο των ισόβιων διοικήσεων, που λειτουργούν με λογική ιδιώτη και δεν λογοδοτούν πουθενά, έχει αποτύχει.

Τέλος, μόλις η νέα ηγεσία του Υπουργείου Υγείας αντιμετωπίσει τα επείγοντα και φλέγοντα ζητήματα της Ψυχικής Υγείας και της Υγείας θα πρέπει να προχωρήσει στην κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου, που διαχωρίζει εργαζόμενους ανάλογα με την εκπαίδευση τους δίχως να λαμβάνει υπόψη τη φύση της δουλειάς και τις ανάγκες τους, στην επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων (όπως έχει ήδη εξαγγελθεί) και στην σταδιακή επαναφορά των μισθών μας στις προ μνημονίων εποχές. Αυτά αποτελούν βασικές προϋποθέσεις αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Αναμένουμε μια πρώτη δημόσια τοποθέτηση που θα δείχνει με σαφήνεια τις προθέσεις του Υπουργείου για την Ψυχική Υγεία. Μια τοποθέτηση συγκεκριμένη όσον αφορά τα μέτρα που θα ληφθούν σε όλους τους προαναφερόμενους τομείς καθώς και ως προς το χρόνο της υλοποίησης τους. Ελπίζουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση θα υπερασπιστεί και θα προσπαθήσει να φέρει σε πέρας τα παραπάνω σοβαρά καθήκοντα, ερχόμενη σε σύγκρουση με διοικήσεις και καθεστώτα στο χώρο της Ψυχικής Υγείας που τράφηκαν για δεκαετίες από τη διαφθορά και τα σκάνδαλα. Είναι αυτονόητο ότι αν η κυβέρνηση επιλέξει το δρόμο της μάχης θα έχει την έμπρακτη υποστήριξη της πλειοψηφίας των εργαζόμενων στην Ψυχική Υγεία.

Απευθυνόμενοι τέλος στους συναδέλφους, καλούμε όποιον συμφωνεί με το περιεχόμενο και τα αιτήματα της ανοιχτής επιστολής να επικοινωνήσει μαζί μας στο syn.fpsye@gmail.com και στο sepsaeko@gmail.com ώστε να οργανώσουμε την παρέμβασή μας από δω και πέρα.

Οι υπογράφοντες:

Αγγελική Συλλιγαρδάκη, πρώην πρόεδρος του Σωματείου Εργαζόμενων σε φορείς Ψυχικά Ασθενών και Ευαίσθητων Κοινωνικά Ομάδων (Σ.Ε.Ψ.Α.Ε.Κ.Ο.), ψυχολόγος
Αποστόλης Σαμπαζιώτης, πρώην γραμματέας Σ.Ε.Ψ.Α.Ε.Κ.Ο., ψυχολόγος
Αντώνης Δημάκης, πρώην πρόεδρος του Σωματείου Εργαζόμενων στο Ελληνικό Κέντρο για την Ψυχική Υγεία Παιδιού και Οικογένειας «ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙ», ψυχολόγος
Χριστίνα Ιωσηφίδου, πρώην γραμματέας του Σωματείου Εργαζόμενων στο ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙ-εργαζόμενη στην Ψ.Υ., ψυχολόγος
Άρης Παπασπύρου, μουσικοθεραπευτής, πρώην μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζόμενων στο ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙ
Αχιλλέας Βασιλικόπουλος, πρώην υπεύθυνος ΚΣ «Θέτις»
Χρύσα Αλεξίου, εργοθεραπεύτρια, γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή (Π.Ο.Μ.Ε.Ε.Α.)
Μαργαρίτη Ευθυμία, Γενικών Καθηκόντων, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Ανδρέου Ευαγγελία, Νοσηλεύτρια, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Παπαδοπούλου Κυριακή, Νοσηλεύτρια, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Σκρίμπα Δήμητρα, Ψυχολόγος, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Ξηρομερίτη Βασιλική, Ψυχολόγος, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Θέου Ευαγγελία, Γενικών Καθηκόντων, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Κουτσώνη Αναστασία, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Λιάνου Κωνσταντίνα, Νοσηλεύτρια, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Ζαμπούνη Καλλιόπη, Φυσικοθεραπεύτρια, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Τσιάρα Ευαγγελία, Κοινωνική λειτουργός,  απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Τιβικέλης Δημήτριος, Νοσηλευτής, απολυμένος ΘΕΨΥΠΑ
Αβδουλά Δέσποινα, απολυμένη ΘΕΨΥΠΑ
Μαριάννα Καρακομνηνού, Ειδική Παιδαγωγός
Σοφία Θεοδωροπούλου, Ψυχολόγος
Μαριλένα Μουστάκα, Κοινωνική Λειτουργός ΣΥΔ «ΛΙΛΙΑΝ ΒΟΥΔΟΥΡΗ», Συλλόγου ΑΜΥΜΩΝΗ
Άννυ Μοντεσάντου, Ψυχολόγος
Μαρία Μαραγκίδη, Ψυχολόγος
Ανδρέας-Νικόλαος Βλαχάκης, Ψυχολόγος
Γιάννα Λύτρα, Ψυχολόγος
Παναγιώτης Τρομπούκης, Φροντιστής
Κατερίνα Κωνσταντοπούλου, Νομικός
Εύη Κατάκη, Ψυχολόγος
Γιώργος Κεσίσογλου, Ψυχολόγος, Διδάκτωρ Ψυχολογίας ΑΠΘ
Ποσονίδου Όλγα, Κοινωνική Λειτουργός
Μαριάννα Τσακίρη, Ψυχολόγος
Μανουράς Βαγγέλης, Ψυχολόγος
Εύη Καρακούλα, Ψυχολόγος
Άννα Σωτηράκου, Ψυχολόγος
Κουτσανέλλου Θεοδώρα, Ψυχολόγος, μέλος του Δ.Σ. σωματείου εργαζομένων του Δρομοκαΐτειου
Τσιμαράς Γεώργιος, λήπτης υπηρεσιών υγείας

Βαγγέλης Γαλάνης, Ψυχολόγος
Παλαιολόγου Νικόλαος-Δημήτριος, Κοινωνικός Φροντιστής
Αθηνά Γουρνιεζάκη, Ψυχολόγος
Λουκίδη Αναστασία, Γενικών Καθηκόντων 

Μαρία-Αγγελική Δεμέναγα, Ψυχολόγος
Νίκη Αυγερινού, Κλινική Κοινωνική Λειτουργός

 

συλλογή υπογραφών στη βάση του παρόντος κειμένου είναι σε εξέλιξη. Όσοι/ες συνάδελφοι επιθυμούν να συνυπογράψουν να στείλουν ένα μέιλ με τα στοιχεία τους στο syn.fpsye@gmail.com) 

[1] psi-action: Δώστε μας μνημόνια και πάρτε μας την …ψυχική υγεία
[2] Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση: Σχετικά με το «πόρισμα-πρόταση» της μεταφοράς των κλινικών των ψυχιατρείων στα γενικά νοσοκομεία‏
[3] Συντονισμός Εργαζομένων – Απολυμένων Ψυχικής Υγείας: Μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μιχ.Κριτσωτάκη
[4] Συντονισμός Εργαζομένων – Απολυμένων Ψυχικής Υγείας: Τι ωραίο πλιάτσικο:  Η ψυχική υγεία στον καιρό του μνημονίου
[5] Ανδρέας Ξανθός: Χωρίς ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία
[6] left.gr: Ερώτηση ΣΥΡΙΖΑ: Η ψευδεπίγραφη ψυχιατρική μεταρρύθμιση ως πρόσχημα για τη διάλυση της ψυχιατρικής περίθαλψης
[7] Μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ του επιτρόπου απασχόλησης κοινωνικών υποθέσεων και ένταξης László Andor και του υπουργού υγείας Α. Λυκουρέντζου
[8] Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση: Το σκάνδαλο ‘Ψυχαργώς στην μνημονιακή ολοκλήρωσή του: Ιδιωτικοποίηση της Ψυχικής Υγείας
[9] psi-action: Συνταγή κλεισίματος Μονάδας Ψυχικής Υγείας με τρία απλά βήματα
[10] psi-action: Καταγγελία για τη σκανδαλώδη απόλυση του Α. Βασιλικόπουλου από την ΕΠΑΨΥ
[11] Συντονισμός Εργαζομένων – Απολυμένων Ψυχικής Υγείας: Η διοίκηση της Εταιρίας «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ» παρανομεί εις βάρος των εργαζομένων που ασκούν το νόμιμο δικαίωμά τους στην επίσχεση
[12] Συντονισμός Εργαζομένων – Απολυμένων Ψυχικής Υγείας: Επιστολή των εργαζόμενων στο Alzheimer Hellas Θεσσαλονίκης
[13] Συντονισμός Εργαζομένων – Απολυμένων Ψυχικής Υγείας: Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α. Λάρισας – Σκανδαλώδεις απολύσεις εργαζόμενων
[14] Συντονισμός Εργαζομένων – Απολυμένων Ψυχικής Υγείας: Ενημέρωση από τους σε επίσχεση εργαζόμενους του ΚΗ «Λόγος-Νους»
[15] protagon: Κατήγγειλαν και απειλούνται


* Αναδημοσίευση από το blog του Συντονισμού Εργαζομένων – Απολυμένων Ψυχικής Υγείας

Η ΝΕΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ «ΔΕΝ» ΚΛΕΙΝΟΥΝ: ΑΠΛΩΣ ΤΕΜΑΧΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ


 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

Η ΝΕΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
ΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ «ΔΕΝ» ΚΛΕΙΝΟΥΝ:
ΑΠΛΩΣ ΤΕΜΑΧΙΖΟΝΤΑΙ
ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

 

Αν και οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, που οδηγούν στην κατάρρευση της δικομματικής κυβέρνησης και στην προκήρυξη εκλογών μέσα στο Γενάρη, έχουν θέσει ζητήματα, όπως αυτό της ψυχικής υγείας, στο περιθώριο της προσοχής, εντούτοις κάποιες εξελίξεις, κάποια σχέδια των εκτελεστικών οργάνων της παραπαίουσας κυβέρνησης και της τρόικας, αν και χωρίς ελπίδα υλοποίησής τους στο προβλεπτό μέλλον, δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα και χωρίς κανένα σχολιασμό.
Αναφερόμαστε στην πρόταση για την μεταφορά των 15 ψυχιατρικών κλινικών («τμημάτων εισαγωγών») των δύο ψυχιατρείων (ΨΝΑ-Δαφνί και Δρομοκαίτειο) σε γενικά νοσοκομεία, που παρέδωσε, στις 19 Δεκέμβρη, η «ειδική επιτροπή», που είχε από το καλοκαίρι αναλάβει το «έργο», στην υφυπουργό Κ. Παπακώστα.
Από την εν λόγω «επιτροπή» είχε ανακοινωθεί ότι το «έργο» θα παραδιδόταν στις 25 Αυγούστου, ωστόσο, η ίδια η διακήρυξη της «ταχείας παράδοσης του έργου», όσο και η εν συνεχεία καθυστέρηση της «ολοκλήρωσης του έργου» είναι ενδεικτική του άκρως τυχοδιωκτικού και ανερμάτιστου χαρακτήρα του όλου εγχειρήματος.
Λέχθηκε ότι υπήρξαν αντιρρήσεις, από τη μεριά της ηγεσίας του Υπουργείου, για την δημοσιοποίηση της έκθεσης, πιθανόν με το σκεπτικό ότι, ενόψει των αναπόφευκτων εκλογών, δεν θα άντεχαν μια παραπέρα αναστάτωση με την επίσημη ανακοίνωση της μεταφοράς των κλινικών, για το ποια κλινική πάει πού και πότε.
Ωστόσο, μετά λίγες ημέρες, το ygeia360, σύμφωνα με τις συνήθως «πολύ καλά πληροφορημένες» πηγές του, δημοσίευσε τη λίστα των νοσοκομείων στα οποία, σύμφωνα με το «πόρισμα – πρόταση», «θα» μεταφερθούν οι κλινικές των ψυχιατρείων. Καθώς, μέχρι τώρα, δεν υπήρξε καμιά διάψευση, πρέπει να θεωρήσει κανείς ότι αυτές οι πληροφορίες είναι ακριβείς. Έτσι, και η επίσημη ανακοίνωση αποφεύχθηκε, και η έκθεση (εν μέρει) δημοσιοποιήθηκε μέσω διαρροής – πιο πολύ για τον «εμπλουτισμό» κάποιων «βιογραφικών» παρά για να έχει κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα (τουλάχιστο στο προβλεπτό μέλλον).
Αφήνουμε στην άκρη, στο παρόντα σχολιασμό, το πρωταρχικό ζήτημα του βίαιου χαρακτήρα του «κλεισίματος των ψυχιατρείων» και της, απλώς, μετακόμισης των κλινικών, χωρίς να υπάρχει καμιά από τις προϋποθέσεις γι΄ αυτό το κλείσιμο, όπως η τομεοποίηση, η δημιουργία ολοκληρωμένου δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών και, προπαντός, η αλλαγή του «τρόπου σκέψης και πράξης» (αλλά και οι διαδικασίες μέσω των οποίων αυτή η «αλλαγή του τρόπου» επιτυγχάνεται), παράμετροι εκ των ουκ άνευ για την εναλλακτική στον εγκλεισμό λειτουργία ενός κοινοτικά βασισμένου συστήματος Ψυχικής Υγείας – προκειμένου, δηλαδή, να μιλάμε για «ξεπέρασμα του ψυχιατρείου» και όχι για απλή κατάργησή του.
Θα επικεντρώσουμε σ΄ αυτό που αποκαλύπτει, για τον χαρακτήρα του εγχειρήματος, το ίδιο το σχέδιο της μεταφοράς των κλινικών. Και πάλι, ωστόσο, θ΄ αφήσουμε, αναγκαστικά, στην άκρη το πολύ σημαντικό ζήτημα της καταλληλότητας των επιλεγμένων χώρων, καθώς η εν λόγω αυτόκλητη επιτροπή που τους επέλεξε (λειτουργώντας και σ΄ αυτό το πεδίο, χωρίς κανένα διάλογο, χωρίς καμιά συμμετοχική διαδικασία), δεν έχει το παραμικρό στοιχείο αξιοπιστίας για το εν λόγω έργο. Θα χρειαστεί χρόνος και επισταμένη έρευνα (ακόμα και χωρίς την επίσημη δημοσιοποίηση της έκθεσης) για να διερευνηθούν οι χώροι, η αρχιτεκτονική τους και η χωροταξική τους επάρκεια, που κρίθηκαν ως κατάλληλοι για να στεγάσουν τις ψυχιατρικές κλινικές.
Θα μείνουμε στο «αποκαλυπτικό» (με όλες τις σημασίες της λέξης) στοιχείο της μεταφοράς τεσσάρων κλινικών στο «Αμαλία Φλέμιγκ», τριών στο «Αγία Βαρβάρα» και δυο στο «Σωτηρία» – όπου ήδη υπάρχει μια ακόμα ψυχιατρική κλινική, σύνολο, δηλαδή, και εδώ, τρεις!!! Τέσσερις κλινικές στο «Α. Φλέμιγκ» σημαίνει την μεταφορά του μισού ΨΝΑ (έχει 9 κλινικές) σε ένα άλλο νοσοκομείο… και τρεις κλινικές στο Αγ. Βαρβάρα σημαίνει την μεταφορά του μισού Δρομοκαϊτείου (έχει 6 κλινικές) σ΄ ένα νοσοκομείο παραδίπλα. Για ποιο «κλείσιμο» μιλάμε…
Πρόκειται για ένα κομμάτιασμα των ψυχιατρείων, με τη μεταφορά μεγάλου μεγέθους θραυσμάτων σε άλλους χώρους, οι οποίοι μετατρέπονται σε μικρά ψυχιατρεία. Στο μέγεθος, περίπου, αυτών που έκλεισαν πριν μερικά χρόνια.
Καθώς οι ασθενείς χρόνιας παραμονής που έχουν απομείνει στα τρία εναπομείναντα ψυχιατρεία είναι σχετικά λίγοι (αφού η πλειονότητα απορροφήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, μέσω των διαδικασιών της μεταστέγασης, σε εξωνοσοκομειακές στεγαστικές δομές), το κυρίαρχο ζήτημα για το «κλείσιμο» του ψυχιατρείου είναι ο εναλλακτικός τρόπος «σκέψης και πράξης» που πρέπει να διέπει την άσκηση της ψυχιατρικής, την λειτουργία των υπηρεσιών και του όλου συστήματος και επομένως, έχει να κάνει πρωτίστως με τα «τμήματα εισαγωγών». Άλλωστε, το ζήτημα των εναπομεινάντων ασθενών χρόνιας παραμονής πρέπει και αυτό να ειδωθεί σε συνάρτηση με διαδικασίες, αφενός, αμφισβήτησης και μετασχηματισμού της παθογόνου ασυλικής λειτουργίας και, αφετέρου, δημιουργίας των ολοκληρωμένων εναλλακτικών κοινοτικών δομών, οι οποίες, στο βαθμό που δημιουργούνται και λειτουργούν, θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην στήριξη κάποιων εξ΄ αυτών στον τόπο κατοικίας, αποφεύγοντας τον μονόδρομο της μετάβασης για όλους σε στεγαστικές δομές.
Το κέντρο βάρους είναι, λοιπόν, τα «τμήματα εισαγωγών», ο μετασχηματισμός και το ξεπέρασμά τους προς κοινοτικά βασισμένες λογικές και πρακτικές. Τέσσερις (ή τρεις, ή και δυο) κλινικές σε ένα νοσοκομείο θα αναπαράγουν, απλώς, τις λογικές του ολοπαγούς ιδρύματος και μάλιστα υπό τους χειρότερους όρους, επιβεβαιώνοντας και κάποιους καλοθελητές υποστηριχτές του ασύλου (και της ασυλικής λογικής) που θεωρούν ότι, αν κλείσει το ψυχιατρείο, οι ασθενείς θα χάσουν τον «προαυλισμό» τους και τον «καθαρό αέρα» στους «ανοιχτούς χώρους του κλειστού ιδρύματος»!
Αν οι υπάρχουσες, εδώ και χρόνια, κλινικές στα γενικά νοσοκομεία δεν έχουν ακόμα ξεπεράσει το «τραύμα» του εξαναγκασμού τους να δέχονται ακούσιες νοσηλείες (μετά τον προ δεκαπενταετίας σεισμό και το, τότε, προσωρινό κλείσιμο του ΨΝΑ), με τα δεκάδες ράντζα μετά από κάθε εφημερία και με τις παραδοσιακές κατασταλτικές ιδρυματικές πρακτικές να έχουν αυτούσιες μεταφερθεί στο χώρο του γενικού νοσοκομείου, καταλαβαίνει κανείς τι πρόκειται να γίνει αν, στον ίδιο χώρο, συστεγάζονται τρεις ή τέσσερις κλινικές. Μια «κοινότητα ομοίων», με κοινά προβλήματα, με κοινή, άνωθεν, αντιμετώπιση και διαχείριση, λογικές ενός μικρότερου ασύλου, αλλά πάντα ασύλου, σε ένα τμήμα του νοσοκομείου, στο νεοϊδρυθέν «ψυχιατρείο του γενικού νοσοκομείου» – αυτός θα είναι ο νεωτερισμός των φωστήρων της επιτροπής που συγκρότησε την εν λόγω πρόταση.
Πιθανές αντίστοιχες δομές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που έχουν εντυπωσιάσει τους φωστήρες της «επιτροπής διάλυσης των ψυχιατρείων», δεν σημαίνει ότι αποτελούν τις «καλές πρακτικές» στις χώρες προέλευσης, απ΄ όπου γίνεται η αντιγραφή, αλλά το αντίθετο: ενσαρκώνουν, απλώς, τις θατσερικές πολιτικές στην Ψυχική Υγεία, η ολοκλήρωση των οποίων παρατηρείται σήμερα με την προϊούσα κατάρρευση των συστημάτων Υγείας και Ψυχικής Υγείας σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Στο δημοσίευμα του ygeia360 αναφέρεται ότι οι κλίνες που θα μεταφερθούν ανά κλινική θα είναι από 20-27. Στο ΨΝΑ (Δαφνί) οι κλίνες είναι σε όλα τα τμήματα 27 και στο Δρομοκαίτειο αντίστοιχες ή και περισσότερες. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει περαιτέρω μείωση των υπαρχόντων ψυχιατρικών κλινών κατά την διαδικασία της μεταφοράς – σε μα χώρα που υπολείπεται δραματικά σε ψυχιατρικές κλίνες, πέρα και ξέχωρα από την έλλειψη εναλλακτικών, κοινοτικά βασισμένων κοινοτικών υπηρεσιών.
Αν επιμένουμε στο σχολιασμό της εν λόγω πρότασης είναι γιατί, πέρα από την νεοφιλελεύθερη λογική της Απονοσοκομειοποίησης που την διέπει (σε αντιδιαστολή με την Αποϊδρυματοποίηση και με τραγικές συνέπειες στις χώρες προέλευσης), ο λόγος για τον οποίο γίνεται, δεν έχει παρά μόνο προσχηματικά να κάνει με την πάλαι ποτέ σύναψη συμφωνίας (που επικαιροποιήθηκε με το σύμφωνο Αντόρ-Λυκουρέντζου) για το κλείσιμο των ψυχιατρείων, όταν (το 2015) θα «ολοκληρωνόταν» η «ψυχιατρική μεταρρύθμιση» στη βάση των συγχρηματοδοτούμενων με την ΕΕ προγραμμάτων. Η πρόταση αυτή έχει να κάνει με την εφαρμογή, και στον χώρο της Ψυχικής Υγείας, της στυγνής, δημοσιονομικού χαρακτήρα πολιτικής στα πλαίσια των διαδοχικών μνημονίων: γι΄ αυτούς το «κλείσιμο» είναι ένα λογιστικού χαρακτήρα μέτρο, που αποσκοπεί στην δραστική περικοπή δαπανών και πρωτίστως αυτών που αφορούν σε προσωπικό. Η περαιτέρω δραστική μείωσή του είναι από τους βασικούς λόγους του «κλεισίματος», όσο κι΄ αν τώρα το διαψεύδουν μετά βδελυγμίας. Διαφορετικά, τι νόημα έχει να μεταφέρει κάποιος το «μισό Δαφνί» σ΄ ένα άλλο νοσοκομείο και το «άλλο μισό», πχ, στην Αγ. Βαρβάρα (ή, όπως αλλιώς «κάτσει» η μοιρασιά);
Βέβαια, το σχέδιο μένει στον αέρα, λόγω της βαθιάς πολιτικής κρίσης και των επικείμενων εκλογών. Η μόνη τρέχουσα «πολιτική» Ψυχικής Υγείας είναι τα γεύματα «με τα χεράκια» της υφυπουργού Κ. Παπακώστα, από κοινού με την Coca Cola (και με διάφορους «πρόθυμους» από το χώρο της ψυχικής υγείας), μιας υφυπουργού και αυτής απλώς «περαστικής», όπως και οι προκάτοχοί της, από το Υπουργείο Υγείας, χωρίς κανένα απολύτως έργο. Με πολλές, ωστόσο, δηλώσεις περί «δικαιωμάτων» και «στίγματος», με κάποιες φραστικές αστοχίες, όπως, πχ, το ΠΕΠΣ A.E., το οποίο «κακώς» παρεξηγήθηκε, αφού (ως γλώσσα λανθάνουσα) εκφράζει τον εν δυνάμει Α.Ε. χαρακτήρα των ΜΚΟ (που σύντομα θα οδηγηθούν και επισήμως στο καθεστώς των Α.Ε.), αλλά και με μια δήλωση που θα «μείνει», η οποία κολλάει πλήρως, ως λογική, ως τρόπος σκέψης, με την επιδίωξη της όπως – όπως μεταφοράς των ψυχιατρικών κλινικών των ψυχιατρείων στα γενικά νοσοκομεία : πρόκειται για την δήλωσή της ότι οι έγκλειστοι στα Λεχαινά καλώς («για το καλό τους») είναι στα κλουβιά «σύμφωνα με τους ειδικούς»!!!
Μια πολιτική αλλαγή τον Ιανουάριο δεν θ΄ αποτελεί, από μόνη της, αποφυγή των κινδύνων που απειλούν την Ψυχική Υγεία, ούτε φρένο στην περαιτέρω κατασταλτική της μετάλλαξη και αποδόμηση. Στο βαθμό, μάλιστα, που αυτή η λογική είναι ριζωμένη στη κυρίαρχη κουλτούρα και πρακτική της πλειονότητας της ψυχιατρικής κοινότητας, το ίδιο πλάνο μπορεί, σε μιαν άλλη στιγμή, να σερβιριστεί ξανά, πιθανώς με διαφορετικό περιτύλιγμα. Και με χίλιες δυο δικαιολογίες (η «διαπραγμάτευση για το χρέος», οι όποιες «απαιτήσεις των δανειστών», οι «αγορές», το «ευρώ», οι «δυσκολίες που μας περιμένουν» αλλά, «στο τέλος», «θα» νικήσουμε κοκ).
Η επαγρύπνηση που απαιτείται και η αντίσταση από τα κινήματα ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία, οικογένειες, λειτουργούς, κοινωνικές/κινηματικές συλλογικότητες δεν αφορά μόνο το τώρα αλλά, εξίσου, και το μέλλον που έρχεται.
24/12/2014

Ευρωπαϊκές οργανώσεις ζητάνε από την Ευρωβουλή να εξετάσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα

 

Δελτίο Τύπου

Ελλάδα: τα ανθρώπινα δικαιώματα στο κρεβάτι του Προκρούστη

Είκοσι δύο συνδικάτα, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κινήματα από τις τέσσερις γωνιές της Ευρώπης έστειλαν σήμερα επιστολή στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητώντας του τη σύνταξη αναφοράς για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στη χώρα που ασκεί την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με βάση το Άρθρο 7 της Συνθήκης της ΕΕ.

Η επιστολή τεκμηριώνει μια ευρεία κλίμακα σοβαρών παραβιάσεων του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα, ιδιαίτερα από το 2010 όταν η χώρα υποβλήθηκε στα οικονομικά προγράμματα της Τρόικας.

Οι υπογράφοντες περιλαμβάνουν την ΠΟΕ-ΟΤΑ που εκπροσωπεί 75 χιλιάδες εργαζόμενους στους ελληνικούς δήμους και το βελγικό συνδικάτο CNE που εκπροσωπεί 167 χιλιάδες εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Την επιστολή προσυπογράφει επίσης η Ευρωπαϊκή Ένωση για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μια οργάνωση-ομπρέλα που περιλαμβάνει 30 τμήματα σε 22 κράτη μέλη της ΕΕ.

Την βδομάδα αυτή, οι Έλληνες υπουργοί περνούν από ακροάσεις σε διάφορες επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι οργανώσεις που υπογράφουν την επιστολή καλούν τους Ευρωβουλευτές να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία αυτή για να υποβάλουν ερωτήσεις στους υπουργούς με βάση τα τεκμήρια που υπάρχουν στο κείμενό τους.

«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να χρησιμοποιήσει τις εξουσίες του για να διερευνήσει τις παραβιάσεις και να ξεκινήσει μια διαδικασία με βάση το άρθρο 7 της Συνθήκης της ΕΕ. Η επιστολή μας παρέχει μια στέρεα βάση για να γίνει κάτι τέτοιο. Ήταν δύσκολο να βρούμε έστω και ένα άρθρο του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων που να μη παραβιάζεται σήμερα από την ελληνική κυβέρνηση», είπε ο προέδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Serge Kollwerter.

Η Ελλάδα περνά τον έκτο χρόνο ύφεσης με την ανεργία να είναι σε επίπεδα ρεκόρ και 57,9% να είναι εκτός αγοράς εργασίας. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι είναι χωρίς πρόσβαση στην υγεία και τον ηλεκτρισμό, ενώ άλλες βασικές υπηρεσίες όπως η εκπαίδευση διαλύονται. Όσοι διαδηλώνουν ενάντια στην κατάσταση αυτή αντιμετωπίζονται με υπέρμετρη βία και συχνά απειλείται η ζωή τους. Συλληφθέντες βασανίζονται από την ίδια αστυνομία που αφήνει τους νεοναζί να τρομοκρατούν κι ακόμα και να σκοτώνουν μετανάστες. Κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, πρόσφυγες και μετανάστες αντιμετωπίζουν συχνά απειλές για τη ζωή τους και κακομεταχείριση.

«Είναι αυτό το μέλλον για όλους τους Ευρωπαίους; Ποια χώρα έχει σειρά για να αντικρύσει τέτοια φαινόμενα; Όταν είμαστε αντιμέτωποι με τέτοιες παραβιάσεις, η αδράνεια σημαίνει συνενοχή. Η Ευρωβουλή πρέπει να δράσει έστω και την τελευταία στιγμή και να πει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δε μπορούν να θυσιάζονται για κανένα λόγο. Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί» είπε ο Θέμης Μπαλασόπουλος, πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ.

Ο Renaud Vivien, γενικός γραμματέας της Επιτροπής για την Κατάργηση του Χρέους (CADTM) είπε: “Τα ανθρώπινα δικαιώματα θυσιάζονται στο όνομα της αποπληρωμής ενός παράνομου χρέους που όλο και αυξάνεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια, παρά τις βίαιες περικοπές. Είναι επείγον να γίνει έλεγχος του χρέους από τον ελληνικό λαό και να ακυρωθεί χωρίς όρους το κομμάτι που θα αποδειχθεί παράνομο».

 

Διαβάστε ολόκληρο το γράμμα στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά.

 

Υπογράφοντες:

Ευρωπαϊκή Ένωση για την Υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (AEDH)

Βελγική Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Ευρωπαϊκό Δίκτυο της Attac

Attac Αυστρίας

Attac Γαλλίας

Attac Ελλάδας

Attac Ουγγαρίας

Attac Ιρλανδίας

Attac Φλάνδρας

CADTM Ευρώπης

CNE-CSC, Εθνική Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων – Βέλγιο

Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Εταιρειών (CEO)

Ευρωπαϊκή Συμμαχία για τη Δημόσια Υγεία (EPHA)

Forum per una Nuova Finanza Pubblica e Sociale – Ιταλία

Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα

ΟΛΜΕ, Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης

Platform Stop Racisme en Uitsluiting – Ολλανδία

Plataforma Auditoría Ciudadana de la Deuda (PACD) – Ισπανία

Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΕ-ΟΤΑ)

Διεθνικό Ινστιτούτο (ΤΝΙ)

Σωματείου Εργαζομένων στην ΕΥΑΘ (ΣΕΕΥΑΘ)

Κίνηση Ενωμένοι ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚEΕΡΦΑ)

War on Want – Ηνωμένο Βασίλειο

 

Υποστηρίζεται από:

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που Αντιστέκεται – Βρυξέλλες

Real Democracy Now Berlin / GR

 

πηγή: Initiative de Solidarité avec la Grèce qui resiste Bruxelles