πάνω από έντεκα χιλιάδες ψυχές στοιβάζονται σε χώρους ακατάλληλους ακόμη και για ζώα

από την Αυγή

Η πραγματικότητα των φυλακών παραμένει σκληρή και αμείλικτη

Λαζαρίδου Ε.

 

Ήταν ακριβώς ένα χρόνο πριν όταν στις φυλακές όλης της χώρας σημειωνόταν μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών. Οι κολασμένοι των -κατ’ ευφημισμό μόνο- σωφρονιστικών ιδρυμάτων τα έπαιζαν όλα για όλα με πολυήμερες απεργίες πείνας και σειρά κινητοποιήσεων για το αυτονόητο: ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης που δεν προσβάλουν την αξιοπρέπεια του ατόμου. Τι έχει αλλάξει σήμερα; Απολύτως τίποτα, εκτός από τις πρόσφατες θεσμικού τύπου προτάσεις της νέας ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης που δεν έχουν ακόμα προωθηθεί προς ψήφιση στη Βουλή.

Η πραγματικότητα των φυλακών, όμως, παραμένει σκληρή και αμείλικτη. Πάνω από έντεκα χιλιάδες ψυχές (11.173 για την ακρίβεια) στοιβάζονται σε χώρους που είναι ακατάλληλοι ακόμη και για ζώα, όπως για παράδειγμα οι φυλακές των Πατρών, όπως επανειλημμένα έχουν καταγγείλει οι εργαζόμενοι σε αυτές. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου, ο πληθυσμός αυτός καταμερίζεται ως εξής: 3.218 είναι οι υπόδικοι, 6.078 οι αλλοδαποί, 695 γυναίκες, 520 ανήλικοι, 4.937 παραβάτες του νόμου περί ναρκωτικών. Ο υπερπληθυσμός, όμως, ενώ παραμένει κυρίαρχο, δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα των ελληνικών φυλακών, η διοίκηση των οποίων, όπως εύστοχα σημειώνει ο καθηγητής Βασίλης Καρύδης παρακάτω, θα πρέπει να αναδιοργανωθεί εκ βάθρων με τη «διαμόρφωση μιας δικαιοκρατικής κουλτούρας και ασφάλειας δικαίου».

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ποσοτικό αλλά και ποιοτικό.

λίγο έγκλημα, πολλή αστυνομία

από την Ελευθεροτυπία

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΟΥΓΑΝΗ

Μπορεί ο υπουργός Μ. Χρυσοχοΐδης να βγάζει στον δρόμο όλο και περισσότερους αστυνομικούς, ωστόσο η Eurostat αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει πολύ χαμηλότερη εγκληματικότητα από τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και μάλιστα από τις πιο προηγμένες.

Επιπροσθέτως, οι δείκτες του εγκλήματος στην Ελλάδα παραμένουν σταθεροί την τελευταία εικοσαετία. Στοιχεία που δείχνουν ξεκάθαρα ότι η πολιτική της «μηδενικής ανοχής», την οποία καταγγέλλουν πολλοί διακεκριμένοι ποινικολόγοι, δείχνει να είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι με στόχο τα συντηρητικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας.

Σχετικά με το «βίαιο έγκλημα», που περιλαμβάνει σωματικές επιθέσεις, ληστείες και σεξουαλικές παραβάσεις, το 2007 στη χώρα καταγράφηκαν 10.851 περιστατικά. Συγκριτικά με τις 324.765 περιπτώσεις που ταλάνισαν τη Γαλλία, ο αριθμός που παραθέσαμε φαντάζει αστείος. Ακόμη και με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει έξι φορές μικρότερο πληθυσμό.

Ληστείες και φόνοι

Υψηλή εγκληματικότητα καταγράφεται και στη σουηδική κοινωνία των 9.300.000 κατοίκων, όπου καταγράφονται 108.000 βίαια εγκλήματα. Ενώ 133.000 παρόμοια περιστατικά σημειώθηκαν στην Αυστρία (8.469.000).

*Πολλά συμβάντα καταγράφονται στη Γερμανία (217.923 σε 82.551.851 κατοίκους) και ακόμη περισσότερα στην Ολλανδία (111.888 σε 16.520.000 κατοίκους).

*Η κατάσταση ξεφεύγει εντελώς στην Αγγλία. Οι 1.099.434 υποθέσεις του 2007 (σχεδόν διπλάσιες από εκείνες του 1998!) αποτελούν ιστορικό ρεκόρ για την Ε.Ε.

*Στον κοινοτικό μέσο όρο κυμαίνονται οι 117 ανθρωποκτονίες που τελέστηκαν στην Ελλάδα το 2007 (10 χρόνια πριν ήταν 203). Περίπου μία ανά 100.000 κατοίκους. Πολύ χαμηλότερα από το Βέλγιο, με 201 περιπτώσεις σε 10.574.000 πληθυσμό (το 2002 έγιναν πάνω από 300).

εκδηλώσεις για τα παιδιά των μεταναστών στη δημοτική αγορά Κυψέλης

από το blog της ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ – Y.R.E

Οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για εμάς τα παιδιά των μεταναστών αρκετές, και οι ενθουσιώδεις δημοσιογραφικοί τίτλοι ακόμα περισσότεροι. Αν στηριζόμαστε μόνο σ’ αυτά, θα καταλήγαμε να περιμένουμε τα «πάντα»…

Η «χαμένη» γενιά των μεταναστών

από την Αυγή

Του NIKO AGO

nago@otenet.gr

Πολύς λόγος και από πολλούς για τα παιδιά των μεταναστών. Τούτο τον καιρό, μάλιστα, είναι και στην επικαιρότητα, λόγω των αναμενόμενων κυβερνητικών ενεργειών, που οι ίδιοι οι γονείς τους, αλλά και η κοινωνία, εδώ και καιρό περιμένουν. Ευελπιστούν να δοθεί μια λύση σε αυτό το φλέγον θέμα, που τείνει να μετατραπεί σε γόρδιο δεσμό και που έχει προλάβει κιόλας να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στα ίδια τα παιδιά.

Εκτός όμως από τα παιδιά που γεννήθηκαν στην ελληνική επικράτεια ή ήρθαν σε πολύ μικρή ηλικία και συμμετείχαν σε όλες τις βαθμίδες τους ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, υπάρχει μια ξεχωριστή κατηγορία νέων στους οποίους σπάνια έως ποτέ έχουμε αναφερθεί. Το ότι δεν αναφερόμαστε και σε αυτή την κατηγορία νέων μεταναστών, δεν σημαίνει ότι παύει να υφίσταται το θέμα. Και είναι τόσο γραφειοκρατικό όσο και υπαρξιακό.

Η Αϊντα είναι παιδί μεταναστών. Γεννήθηκε στην Αλβανία και ήρθε στην Αθήνα όταν ήταν στην πρώτη Γυμνασίου. Τέλειωσε το Λύκειο με καλούς βαθμούς και πέρασε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στο τμήμα Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σπουδών.

«Αλληλεγγύη πριν είναι πολύ αργά»

από την Ελευθεροτυπία

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΝΤΖΙΟΥ

«Η διεθνής κοινότητα έχει υποχρέωση να υπερασπιστεί τη δημοκρατία στην Ονδούρα αν δεν θέλει να εγκαινιάσει μια εποχή που δεν οδηγεί σε ειρηνικό μέλλον», προειδοποιεί η Πατρίσια Ρόδας, υπουργός Εξωτερικών της συνταγματικής κυβέρνησης της Ονδούρας, μιλώντας στην «Κ.Ε.» χωρίς περιστροφές για την κατάσταση της πατρίδας της μετά το πραξικόπημα και για εκείνους που ευθύνονται για αυτή την κρίση.

 Παραμονές των κρίσιμων σημερινών εκλογών, επικοινωνήσαμε μαζί της στην Ουάσιγκτον, όπου βρισκόταν για διαπραγματεύσεις, λίγο πριν αναχωρήσει για την Πορτογαλία, όπου αύριο και μεθαύριο, στην Ιβηροαμερικανική Σύνοδο Κορυφής, θα επιχειρήσει να ανανεώσει ένα αρραγές διεθνές μέτωπο κατά των πραξικοπηματιών.

* Υπό ποιες συνθήκες διεξάγονται οι σημερινές εκλογές στη χώρα σας;

– Οι εκλογές είναι η συνέχιση του πραξικοπήματος, είναι το «συγχωροχάρτι» του. Εχουν κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο στρατός είναι στους δρόμους,