Το «καινούριο σύστημα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής διακυβέρνησης» απαιτεί περισσότερη λιτότητα

Αναδημοσίευση από το Αριστερό Βήμα:

Του Leigh Phillips από τον EUobserver (euobserver.com)

[Επισκόπηση των εγγράφων που παρέχουν συστάσεις στα 27 κράτη μέλη. Στο τέλος του άρθρου, ακολουθούν τα βασικά τους σημεία.]

Το ευρω-αφεντικό χτύπησε το μαστίγιο. Όση λιτότητα κι αν επιβάλλεται από τα κράτη μέλη της ΕΕ, απλά δεν είναι αρκετή. Αυτό είναι το επιτακτικό μήνυμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία εξαγγέλει τις συστάσεις της προς τα 27 κράτη μέλη, στα πλαίσια του νέου συστήματος που εφαρμόζει μια ριζικά συγκεντρωτική διαδικασία επίβλεψης και διόρθωσης των εθνικών οικονομικών πολιτικών από την ΕΕ, και που θεσμοθετήθηκε για να αντιμετωπιστεί η κρίση: το σύστημα είναι γνωστότερο και ως «ευρωπαϊκό εξάμηνο». «Είμαστε στη φάση της εφαρμογής του συστήματος της Οικονομικής Διακυβέρνησης», δήλωσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στη συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο την περασμένη εβδομάδα, ανακοινώνοντας τα «αποκαλυπτήρια» των 27 λεπτομερειακών εθνικών προγραμμάτων, με τα οποία υπαγορεύεται στα κράτη μέλη τι κάνουν σωστά και τι λάθος με τις φορολογικές τους πολιτικές και τι πρέπει να κάνουν για να «διορθώσουν» τις οικονομίες τους.

Το πράγμα πάει πέρα από μια απλή νέα επίκληση για λιτότητα: πρόκειται για επίκληση για βαθύτερη από ποτέ φιλελευθεροποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Από τις επεμβάσεις στις συλλογικές διαπραγματεύσεις με στόχο τις μειώσεις μισθών, ως την απελευθέρωση των απολύσεων, αλλά και μέχρι την απομάκρυνση από την αναλογική φορολόγηση, μέσω αυτού του καινούριου συστήματος, η ΕΕ ελπίζει να μεταμορφώσει εντελώς τις οικονομίες των κρατών μελών της, ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές σε σχέση με εκείνες των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κίνας και των αναδυόμενων οικονομικών δυνάμεων.
Υπό το νέο εξαμηνιαίο σύστημα, που επαναλαμβάνεται σε ετήσια βάση, η Επιτροπή σκιαγραφεί κάθε Γενάρη, μια γενική ιδέα της επιδιωκόμενης εικόνας των εθνικών οικονομικών πολιτικών για την ακόλουθη περίοδο, έγγραφο το οποίο κατόπιν υιοθετείται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου, που αντιπροσωπεύει τα κράτη μέλη.

Τα 27 κράτη έπειτα υποβάλλουν τους προϋπολογισμούς τους και τον ευρύτερο οικονομικό σχεδιασμό τους στην Επιτροπή –προτού να τα υποβάλλουν στα εθνικά κοινοβούλια- προκειμένου η Επιτροπή να ελέγξει αν είναι επαρκώς αυστηρά. Κατόπιν, τον Ιούνιο, στο παρόν και προτελευταίο στάδιο της διαδικασίας, η Επιτροπή εγκρίνει το σχεδιασμό, επισημαίνοντας τι πρέπει να διορθωθεί, παρουσιάζοντας μια σειρά από συστάσεις, που επίσης πρέπει να εγκριθούν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (φέτος στις 24 Ιουνίου)