Γεμίζουν αντί να αδειάζουν οι φυλακές

 

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010 
Από την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
 
Τι δεν έχει αλλάξει από το 1911 μέχρι σήμερα στη χώρα μας; Ο όρος της υφ’ όρων απόλυσης κρατουμένων από τις φυλακές! Και τι άλλο δεν έχει αλλάξει; Ο λόγος και ο τρόπος που η εκάστοτε κυβέρνηση αυτού του τόπου χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο.

Αυτό προκύπτει μεταξύ άλλων από την έρευνα του βρετανικού Πανεπιστημίου Queen Mary στο Λονδίνο, την οποία συνέταξε ο Λεωνίδας Κ. Χελιώτης, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ και λέκτορας Εγκληματολογίας στη Νομική Σχολή του Κουίν Μέρι στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και έχει τίτλο: «Ο θεσμός της υφ’ όρων απόλυσης στην Ελλάδα».

Καμία μεταρρύθμιση

Οπως επισημαίνει στην εισαγωγή του, «ο όρος της υφ’ όρων απόλυσης χρονολογεί έναν αιώνα. Αυτό όμως που είναι εντυπωσιακό είναι πως καμία από τις μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει εδώ και έναν αιώνα δεν επέφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα για μια προοδευτικά μεγάλης κλίμακας αλλαγή». Δηλαδή, επανένταξη κρατουμένων και αποσυμφόρηση των φυλακών.

Αντιθέτως, οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές αυξήθηκαν σημαντικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Αναφέρεται χαρακτηριστικά στη δεκαετία 1996-2006, κατά την οποία παρατηρεί αύξηση του ποσοστού των κρατουμένων (καταδικασθέντων και όχι προφυλακισθέντων) κατά 52,6%!

Επισημαίνει ο Λ. Χελιώτης: «Στην πραγματικότητα, στο πλαίσιο μιας πομπώδους ρητορικής με σκοπό την εξάλειψη σοβαρών αδικιών εις βάρος των κρατουμένων, ο όρος υφ’ όρων απόλυση στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε περισσότερο για τον έλεγχο των κρατουμένων. Αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό από δύο φαινομενικά αντιφατικές, αλλά τελικά συμπληρωματικές έννοιες. Αφ’ ενός μεν η υπό όρων απόλυση χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο μηδενικού κόστους για την ελάφρυνση των ήδη επιβαρημένων φυλακών και από την άλλη με τη μέθοδο «καρότου και μαστιγίου» ως μηχανισμός ελέγχου των κρατουμένων».

Εντυπωσιάζει, αλλά ο θεσμός φαίνεται να εφαρμόστηκε προς όφελος των κρατουμένων που πληρούσαν τα κριτήρια μόνον κατά τη διάρκεια της περιόδου 1917-1923. Το ποσοστό των κρατουμένων που ευεργετήθηκαν από το θεσμό ανήλθε στο 88%!

Παρέμειναν στη φυλακή μόνο ζωοκλέφτες, ληστές και γενικότερα κακοποιοί που απασχολούσαν διαρκώς τη δικαιοσύνη και ήταν χαρακτηρισμένοι ως υψηλού ρίσκου κρατούμενοι. Ομως, το 1933 η χορήγηση της υφ’ όρων απόλυσης περιορίστηκε στην κατηγορία των κρατουμένων με μηδενικό ρίσκο. Το ελάχιστο όριο προφυλάκισης ανήλθε στους έξι μήνες και ένας κρατούμενος μπορούσε να ζητήσει την αποφυλάκισή του όταν συμπλήρωνε τα δύο τρίτα της ποινής.

Με την πορεία των χρόνων η υφ’ όρων απόλυση «συγκεντρώθηκε στα χέρια παραδοσιακά σκληρών δικαστικών, με αποτέλεσμα να προκληθούν πρακτικοί περιορισμοί ως προς τη χορήγηση της σε κρατούμενους. Αυτό ακρωτηρίασε τον θεσμό και προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια αλλά και το θυμό των κρατουμένων», υπογραμμίζει ο Λ. Χελιώτης.

Παράλληλα, όπως επισημαίνει και ο ίδιος, με την απουσία των κοινωνικών υπηρεσιών τα κριτήρια αξιολόγησης κινδύνου σε περίπτωση αποφυλάκισης ενός κρατούμενου (για παράδειγμα, ο χαρακτήρας του) αφέθηκαν αποκλειστικά στους εισαγγελείς και αυτό δημιούργησε και δημιουργεί προβλήματα, όπως πιστοποιούν πηγές και από το υπουργείο Δικαιοσύνης.

Αυτή τη στιγμή σε αρκετές ελληνικές φυλακές παρατηρείται δραματική έλλειψη υπαλλήλων στις κοινωνικές υπηρεσίες κι αυτό αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα. «Το ρόλο του τελικού κριτή κατέχουν σε ορισμένες περιπτώσεις συντηρητικοί (sic) εισαγγελείς οι οποίοι μπορεί να απαγορέψουν την άδεια σε κάποιον μόνον και μόνον επειδή είναι αξύριστος»!

Για τις άδειες που είναι προπομπός και ουσιαστικά συνιστούν δοκιμαστικό στάδιο ώστε να εφαρμοστεί στη συνέχεια η υφ’ όρων απόλυση, συνεδριάζουν τα τοπικά συμβούλια των φυλακών. Ωστόσο, με νόμο που πέρασε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Δένδιας τον Ιούλιο του 2009, σε περίπτωση που συμβούλιο με εισαγγελέα έχουν διαφορετική άποψη, καθοριστικό ρόλο παίζει η άποψη του εισαγγελέα. Και να σκεφτεί κανείς πως ο εισαγγελέας μπορεί να μην έχει ξαναδεί ποτέ στην ζωή του τον άνθρωπο που καλείται να κρίνει…

«Αν και περιορισμένα, τα ιστορικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι κρίσεις με τη μέθοδο της περιπτωσιολογίας (clinical judgments) έδωσε αφορμή για ένα ιδιοσυγκρασιακό και άδικο σύστημα», επισημαίνει ο Λ. Χελιώτης. Ενα σύστημα το οποίο, σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες της Ε.Ε. που παρατηρώντας την δραματική αύξηση των κρατουμένων λόγο οικονομικής κρίσης στοχεύουν όλο και περισσότερο στην αναμόρφωσή του, επιμένει να είναι άδικο και άτολμο με τις όποιες συνέπειες…

Υφ’ όρων απόλυση, τακτικές άδειες και θεσμός της εργασίας. Είναι τα τρία σημεία που χώρες με υψηλό δείκτη εγκληματικότητας και μετά τις έντονες παρεμβάσεις της Ε.Ε. του 2006 μεριμνούν πλέον για την αποφυλάκιση κρατουμένων ήδη ενταγμένων στην κοινωνία και όχι κακοποιών με «διδακτορικό» όπως συμβαίνει στη χώρα μας.

Από τα επίσημα στοιχεία που αναλύει ο Λ. Χελιώτης προκύπτει ότι, παρά τα κατά καιρούς μεγαλεπήβολα σχέδια των εκάστοτε κυβερνήσεων, τις εξεγέρσεις και τις αυτοκτονίες μέσα στις φυλακές, η χώρα μας επιμένει σε ένα σύστημα που αντί να αδειάζει τις φυλακές, τις γεμίζει…

Τα στατιστικά

Το ποσοστό των υποθέσεων των καταδικασθέντων κρατουμένων από το 1996 έως το 2006 αυξήθηκε κατά 73,5% και το ποσοστό των προφυλακισμένων κατά 15,3%! Το ενδιαφέρον είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά ανθρώπους που καταδικάστηκαν από πέντε έως είκοσι χρόνια (332,7%). Ακολουθούν οι καταδικασθέντες από τρία έως πέντε χρόνια, ποσοστό 323,3%, σε ισόβια κάθειρξη 144,1% και μέχρι έξι μήνες ποσοστό 122,4%.

Από τον Ιανουάριο του 2006 έως και τον Ιανουάριο του 2010 (στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης), προκύπτει πως έχουν μειωθεί οι κρατούμενοι με λίγα χρόνια φυλάκισης (μέχρι 5 χρόνια) αλλά έχουν αυξηθεί οι βαριές καταδίκες. Από 599 σε 823 οι ισοβίτες και οι κατάδικοι με 5-10 χρόνια από 2.000 αυξήθηκαν σε 2.594.

Τι συμβαίνει όμως στην Ευρώπη; Εδώ και χρόνια επικεντρώνονται σε προγράμματα επανένωσης των κρατουμένων με τις οικογένειές τους και επαγγελματική κατάρτιση αυτών με την ενίσχυση του θεσμού της κοινωνίας μέσω του θεσμού των τακτικών αδειών.

1η μαρτυρία

Μαρτυρία κρατούμενου στο ψυχιατρικό κατάστημα Κορυδαλλού:

«Τον Δεκέμβριο του 2009 πέρασα πειθαρχικό συμβούλιο ενώ ήδη με είχαν τέσσερις ημέρες στην απομόνωση χωρίς εισαγγελική διαταγή και έχοντας άτυπη απαγόρευση να πηγαίνουμε τουαλέτα με έναν συγκρατούμενό μου και ξεβρακώνοντάς μας 12 φορές την ημέρα… μόλις μας πέρασαν εισαγγελέα έφαγα εγκλεισμό έξι ημερών στην κάτω απομόνωση χωρίς στρώματα και κουβέρτες. Με έβγαλαν για φαΐ και νόμιζε ένας υπάλληλος ότι είχα κάτι στο χέρι μου ενώ είχα μόνον ψωμί. Μου είχαν πιάσει και μου έστριβαν το χέρι τουλάχιστον 5 υπάλληλοι. Ενώ δεν βρήκαν τίποτα μου βάλανε χειροπέδες και με βάραγαν 13 άτομα. Μου πάταγαν το κεφάλι κάτω και με είχαν σε λιπόθυμη κατάσταση τουλάχιστον μισή ημέρα…»

2η μαρτυρία

Μαρτυρία αδελφής κρατούμενου που πέθανε στις 25 Ιουνίου στα Γρεβενά:

«Σας γράφω στη μνήμη του αδελφού μου Στράτου του Βραζιλιάνου που πέθανε στις 25 Ιουνίου στις φυλακές σε ηλικία 34 ετών… Μετά από 12 χρόνια στη φυλακή για μικροκλοπές που έκανε στα 17 και στα 19 του και έφαγε συνολικά 28 χρόνια. Θα ήθελα πραγματικά κάποιος να μου πει αν αυτό είναι σωφρονισμός. Ο αδελφός μου για δέκα ημέρες μάς έλεγε ότι δεν ήταν καλά και ότι δεν τον πηγαίνουν σε γιατρό. Δεν μπορούσε να φάει και έτρεμαν τα χέρια του. Σε δύο ημέρες τον πήγανε σε ψυχίατρο. Είναι γελοίο! Τον ξαναπήγαν στην φυλακή, ενώ δεν ήταν καλά. Βάζουμε τον δικηγόρο μας να πάρει τηλέφωνο και η συνομιλία του με το όργανο της τάξης είναι:

Δικηγόρος: Πήρα τηλέφωνο για τον Στράτο. Γιατί δεν τον αφήσατε στον γιατρό;

Υπάλληλος: Μην αγχώνεστε, είναι καλά. Απλά θέλει να φύγει από εδώ γιατί δεν του αρέσει και γι’ αυτό τα κάνει αυτά…

Πέντε ημέρες μετά, ο αδελφός μου πέθανε. Από ανακοπή καρδιάς μάς είπαν! Θα ήθελα να ξέρω γιατί άτομα σαν τον αδελφό μου για μαλακίες να τρώνε 30 χρόνια επειδή κλέβανε όταν ήταν πιτσιρίκια και γιατί δεν του έδωσαν ποτέ άδεια; Γιατί να ξαναγγίξω τον αδελφό μου σε φέρετρο παγωμένο μετά από 12 χρόνια; Γιατί τον αγνοήσανε επειδή ήταν ο κανένας…»

Δυο Φτερά για να Πετάξεις: η προσέγγιση του Process Work στην Ομοφοβία και το Τραύμα

Το τελευταίο σ/κ του Οκτώβρη θα γίνει ένα σεμινάριο πάνω στην προσέγγιση του Process Work στην ομοφοβία και το τραύμα. Το σεμινάριο διδάσκει η Emetchi, συνάδελφος Process Worker. Η Emetchi είναι μέλος του εκπαιδευτικού προσωπικού του Process Work Institute, στο Όρεγκον των ΗΠΑ. Εργάζεται ως ψυχοθεραπεύτρια, εκπαιδεύτρια και επόπτρια στις ΗΠΑ και διεθνώς. Κατάγεται από τη Νέα Ζηλανδία, όπου και πριν από δεκαετίες ήταν ιδρυτικό μέλος ενός από τα απελευθερωτικά κινήματα των ΛΟΑΤ. Από τότε παραμένει μέλος διαφόρων ομάδων που δραστηριοποιούνται στην κοινωνική δικαιοσύνη για τη ‘φυλή’ της. Ταυτόχρονα έχει εμπειρία χρόνων, προσωπική και επαγγελματική, στη δουλειά με την κακοποίηση και το τραύμα, προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε κυβερνητικές και μη-κυβερνητικές οργανώσεις.

Δυο Φτερά για να Πετάξεις: η προσέγγιση του Process Work στην ομοφοβία και το τραύμα

Η ζωή ενός ΛΟΑΤ ανθρώπου μέσα στην επικρατούσα ετεροσεξιστική κοινωνία είναι γεμάτη προκλήσεις. Κάποιες στιγμές μοιάζει με πτήση μέσα σε καταιγίδα. Για να ζήσουμε μια ολοκληρωμένη ζωή, για να πετάξουμε ελεύθερα, χρειάζεται να βρούμε βιώσιμους τρόπους αντιμετώπισης της ομοφοβίας και με αλχημικό τρόπο να μετατρέψουμε την αγωνία και την αδικία σε κάτι χρήσιμο, δημιουργικό και αναζωογονητικό. Για να πετάξει ένα πουλί με χάρη και να πλοηγηθεί μέσα στα ανοδικά και καθοδικά ρεύματα που συναντά, χρειάζεται μια λειτουργική ισορροπία ανάμεσα στις κινήσεις των φτερών του. Είτε πετά σε ένα απαλό ρεύμα, είτε προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε καταιγίδα.

Η ομοφοβία και ο ετεροσεξισμός συχνά βιώνονται σαν τραυματικές εμπειρίες. Και η  εμπειρία του τραύματος εντείνεται από το γεγονός ότι ο δέκτης της απειλής ή του συμβάντος προσλαμβάνει την απειλή σαν τέτοιας ισχύος, που δεν μπορεί να αποδράσει ή να προστατευτεί. Μια πλευρά του ανθρώπου παραμένει σε εμπλοκή με το τραυματικό γεγονός και μια άλλη συνεχίζει τη ζωή – η αδυναμία και  η ανθεκτικότητα είναι ταυτόχρονα μέρος της βιωματικής κληρονομιάς του επιζώντα. Το πως αντιδρά κανείς στην τραυματική επίδραση της ομοφοβίας και το πως αξιοποιεί την εμπειρία επιδρά σημαντικά στην ποιότητα ζωής και συχνά στην ποιότητα ζωής των αγαπημένων ανθρώπων γύρω του.

Αυτό το βιωματικό σεμινάριο χρησιμοποιεί τεχνικές του Process Work, αξιοποιώντας την εγγενή φιλοσοφική πεποίθηση του ότι μέσα σε κάθε προβληματική εμπειρία περιλαμβάνεται ο σπόρος μιας λύσης. Το Process Work είναι μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση επίγνωσης που στηρίζει την ατομική, αλλά και τη συλλογική αλλαγή, και εστιάζει στην κοινά αποδεκτή συμβατική πραγματικότητα, αλλά και στην μυστήριο ονειρικό υπόβαθρο της ζωής.

Θα εστιάσουμε σε δεξιότητες επιβίωσης και τρόπους που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την επίγνωση μας για να βουτήξουμε σε προβληματικές εμπειρίες και να τις κάνουμε χρήσιμες και δημιουργικές για την καθημερινή μας ζωή.

Εδώ θα βρεις όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για το σεμινάριο.

Σε λοβοτομή υποβλήθηκαν εκατοντάδες Δανοί με νοητική στέρηση

Άτομα με νοητική στέρηση, μεταξύ των οποίων και παιδιά, υποβλήθηκαν από το 1947 ως το 1983 σε επέμβαση λοβοτομής. Πολλοί εξ αυτών πέθαναν κατά τη διάρκεια της εγχείρησης, όπως αποκάλυψε Δανός ιστορικός της ιατρικής, που ετοιμάζει βιβλίο πάνω σ’ αυτό το θέμα. Ο ιστορικός της ιατρικής Γέσπερ Βάτσι Κραγκ αφού ερεύνησε τις αναλύσεις ιατρικών φακέλων ασθενών, ετοιμάζεται να εκδώσει βιβλίο με τίτλο «Det hvide snit» («Η Λευκή Τομή») που πρόκειται να κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο.

«Στόχος των εγχειρήσεων δεν ήταν η θεραπεία, αλλά η βελτίωση της κατάστασης των ανθρώπων αυτών. Σε γενικές γραμμές τα αποτελέσματα των επεμβάσεων λοβοτομής δεν ήταν καλά και ένα ποσοστό 7,6% πέθανε. Πολλές εγχειρήσεις έγιναν σε παιδιά, ακόμη και σε ηλικία 6 ετών, παρότι ο εγκέφαλός τους δεν είχε αναπτυχθεί πλήρως», δήλωσε ο Κραγκ σε δημοσιογράφους της χριστιανικής εφημερίδας Kristelig Dagbladet. Από το 1957 ως το 1983 που απαγορεύτηκε στη Δανία η λοβοτομή, περίπου 4.500 Δανοί είχαν υποβληθεί στην εγχείρηση αυτή, χωρίς τα επίσημα στοιχεία να αποκαλύπτουν αν μεταξύ αυτών υπήρχαν και άτομα με νοητική στέρηση. Ωστόσο σύμφωνα με τα στοιχεία του Κραγκ, πάνω από 300 άνθρωποι με νοητική στέρηση υποβλήθηκαν σε λοβοτομή αυτές τις δεκαετίες, στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Κοπεγχάγης, το Rigshospitalet και στο Kommunehospitalet του Όρχους.

«Είμαι βαθύτατα συγκλονισμένη από την καθολική έλλειψη σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή, που κανείς δεν πίστευε ότι θα υπήρχε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Άνθρωποι με υψηλή μόρφωση όπως οι γιατροί επετίθεντο σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους χωρίς να είναι βέβαιοι για το αποτέλεσμα», δήλωσε η Σάπερ Κρίστενσεν, πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Ατόμων με Νοητική Στέρηση (LEV). «Η ζωή των ανθρώπων με νοητική στέρηση δεν είχε καμία αξία για κάποια άτομα όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή είναι η μόνη εξήγηση», δήλωσε στην ίδια εφημερίδα ο υπουργός Υγείας της Δανίας Μπέρτελ Χαάρντερ.

πηγή

ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΧΙΟΥ

Το «2ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΙΜΑΤΟΣ» του χειρότερου Δήμου της Ελλάδας στην κακοποίηση ζώων για τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ 2010, απεστάλη στις 18/9/2010 στον ΔΗΜΟ ΧΙΟΥ, με παραλήπτη τον Δήμαρχο ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΡΟΥΛΗ.

Τα εγκλήματα που διαπράττονται στον ΔΗΜΟ ΧΙΟΥ από την ίδια τη Δημοτική αρχή ενάντια στα αδέλφια μας τα ζώα, όπως βροχή από φόλες, παράνομες περισυλλογές και εξαφάνιση αδέσποτων σκύλων, υστερία δολοφονιών από απάνθρωπους Χιώτες και κάλυψη αυτών από τη Δημοτική αρχή, κατηγοριοποιούν το νησί σε κόλαση για τα ζώα με Αρχιερέα τον ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΡΟΥΛΗ.

Τον αποτυχημένο αυτόν Δημοτικό άρχοντα αλλά κυρίως, τον ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, που κερδίζει το βραβείο κυριολεκτικά με το σπαθί του.

Ευελπιστούμε ότι οι πολιτισμένοι δημότες της ΧΙΟΥ τιμώντας τη μνήμη των νεκρών ζώων, αλλά και την αξιοπρέπεια όσων κακοποιήθηκαν και επέζησαν, να στιγματίσουν τον Δήμαρχο ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΡΟΥΛΗ με το αίμα που χύθηκε εξαιτίας του μαυρίζοντας τον στις επερχόμενες Δημοτικές εκλογές , αλλά και να τον απομονώσουν ως άνθρωπο από την κοινωνική ζωή του τόπου, μια και αποτελεί το ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΕΡΟ ΔΙΠΟΔΟ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ.

Το βραβείο που θα παραλάβει από εταιρία ταχυμεταφορών σε συσκευασία δώρου, αποτελείται από ένα T-Shirt με δια-τυπωμένο το έγκλημα του πάνω από τη φωτογραφία του.

Μπορεί να το φορέσει αν αισθανθεί την ανάγκη να κρυφτεί σαν πληγωμένο ζώο, ακριβώς όπως τα αθώα πλάσματα που έσπρωξε στον θάνατο ως ηθικός αυτουργός!

Η συσκευασία δώρου περιέχει ακόμη τον Νόμο 3170/2003 για τα δικαιώματα των ζώων, στον οποίο εκτός των άλλων ορίζονται οι κύριοι υπεύθυνοι για την ευημερία αυτών, δηλαδή οι Δήμοι και όχι οι Δήμιοι, επίσης, άκρως επικριτικά δημοσιεύματα του διαδικτύου από ξένα και Ελληνικά sites ή portals για τα εγκλήματα κατά των ζώων στη ΧΙΟ, αλλά και σχόλια χρηστών του Facebook μόλις ανακοινώθηκε από την ομάδα μας το «2ο Βραβείο Αίματος» στον ΠΡΟΔΟΤΗ της ανθρώπινης μεγαλοσύνης, της ψήφου των δημοτών του, του πολιτισμού ολόκληρης της χώρας, αλλά και του νησιού που του ενέπνευσε ζωή, όπως ακριβώς και στα αθώα τετράποδα συμπατριωτάκια του…Στον ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΡΟΥΛΗ!

Μαζί με το βραβείο κοινοποιούμε την απόδειξη αποστολής, και ενημερώνουμε πως η βράβευση θα κάνει τον γύρο της Ελλάδας, αλλά και του κόσμου, μέσω των ξένων ιστότοπων.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ, ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΦΡΙΚΗΣ, ΜΕΡΙΚΑ, ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΜΟΝΟ, ΑΠΟ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ Ο ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΣ, ΑΝΙΚΑΝΟΣ, ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΒΡΟΥΛΗΣ:

■Φόλες εξολοθρεύουν γάτες και σκύλους στο χωριό Αυγώνυμα.

■Κάτοικος από το χωριό Καρυές ρίχνει ζωντανό σε γκρεμό το γαϊδούρι του. Το ζώο, αφού υπέφερε αρκετές μέρες, ξεψύχησε λίγο μετά την άφιξη του Φιλοζωικού και της Πυροσβεστικής.

■ Δηλητηριάζουν περιστέρια στην οδό Μαγαζιωτίσσης στη Χώρα.

■Φόλες σκοτώνουν σκύλους στους οικισμούς Κάμπο και Καρφά και γάτες στην οδό Μητροδώρου στη Χώρα.

■15 νεκρά αιγοπρόβατα βρίσκονται άταφα σε λάκκο στην περιοχή Θόλος του Δήμου Ομηρούπολης. Ο ένοχος κτηνοτρόφος τη γλύτωσε με μια σύσταση.

■Νεκρό άλογο, πεταμένο στην περιοχή Κλειδού Δήμου Ομηρούπολης.

■Φόλες σκοτώνουν γάτες στο Βροντάδο Δήμου Ομηρούπολης.

■Φόλες σκοτώνουν γάτες και σκύλους στο χωριό Χαλκειός.

■Τραυματισμένο γεράκι στέλνεται σε καταφύγιο εκτός Χίου.

■Γυναίκα οδηγός σκοτώνει εν ψυχρώ τον σκύλο Πιτσιλωτό στην οδό Αδελφών Ράλλη στη Χώρα.

■Δηλητηριάζονται περιστέρια στην πλατεία της Χώρας.

■Δηλητηριάζονται περιστέρια στην πλατεία της Χώρας.

■ Εγκαταλείπονται 19 σκυλιά στη Χώρα και στο Βροντάδο.

■Βρίσκεται πεταμένο σε κάδο ζωντανό κατσικάκι στην περιοχή Φόρος.

■Ακόμα μία φορά εγκαταλείπονται κουτάβια μέσα σε κούτα, μπροστά από κάδο σκουπιδιών, αυτή τη φορά στην περιοχή Νοσοκομείο της Χώρας.

■Δηλητηριάζονται εκατοντάδες αλεπούδες είτε από κυνηγούς για να μην τους τρώνε τα θηράματα είτε από βοσκούς με σκοπό να σκοτώσουν τις αλεπούδες και τα σκυλιά των κυνηγών.

■Άλλη μία φορά εγκαταλείπονται μικρά γατάκια μέσα σε σακούλες και μέσα σε κάδους σκουπιδιών, αυτή τη φορά στην οδό Οινοπίωνος της Χώρας.

■Φόλες σκοτώνουν σκύλους και γάτες στον οικισμό Αγία Φωτιά.

■Εγκαταλείπονται 20 σκύλοι στους Δήμους Χίου, Ομηρούπολης, Αγίου Μηνά και Μαστιχοχωρίων.

■Βρίσκεται πεταμένο σκυλί με σπασμένη σπονδυλική στήλη ζωντανό μέσα σε στέρνα στον οικισμό του Κάμπου.

■Ο Δήμος Χίου ψεκάζει χείμαρρους και κατοικημένες περιοχές για την καταπολέμηση της σκνίπας.

■Δηλητηριασμένοι γλάροι και χελιδόνια στη Χώρα.

■Ο Φιλοζωικός σύλλογος διαθέτει προς υιοθεσία 35 σκυλιά που βρέθηκαν εγκαταλειμμένα ή θέλουν να ξεφορτωθούν Χιώτες από διάφορους Δήμους του νησιού.

■Φόλες σκοτώνουν σκύλους και γάτες στο λιμάνι της Χίου.

■Ανήλικος πνίγει 3 κουτάβια σε δεξαμενή πετρελαίου στα Καρδάμυλα.

■Δηλητηριάστηκε σκύλος σε βεράντα σπιτιού με κάψουλα υδροκυανίου από αυτές που διένειμε πέρσι ο Κυνηγετικός Σύλλογος.

■Κυνηγοί πυροβολούν θηροφύλακες στο χωριό Πιτυός.

■Έξι σκυλιά δηλητηριάζονται με φόλες και πεθαίνουν μαρτυρικά στην περιοχή Τρεις Μύλοι Δήμου Ομηρούπολης.

■ Βρίσκεται νεκρό νεαρό δελφίνι που υπέκυψε σε τραύμα στην παραλία του Ναυτικού Ομίλου της Χώρας.

■Άγνωστος προσπαθεί να εγκαταλείψει ντόμπερμαν στους Τρεις Μύλους αλλά αποθαρρύνεται από περιοίκους. Το ντόμπερμαν εγκαταλείπεται τελικά στο Κάστρο, ο Φιλοζωικός δίνει τον αριθμό του αυτοκινήτου του ανθρώπου που ήθελε να ξεφορτωθεί το σκύλο στην Αστυνομία αλλά δεν γίνεται καμία ενέργεια.

■Δηλητηριάζονται δεκάδες γάτες με φόλες στο χωριό Καλλιμασιά.

■ Εγκαταλείπονται στη Χώρα 3 σκύλοι, ένας με δερματική πάθηση, ένας με λεϊσμανίαση και ένα μικρόσωμο μαύρο. Το μαύρο το σκότωσε αυτοκίνητο και τα άλλα δύο «εξαφανίστηκαν».

■Δηλητηριάζονται περιστέρια στην πλατεία της Χώρας.

■Δηλητηριάζουν περισσότερες από 20 γάτες στην περιοχή Βαρβάσι.

■ Παράνομη περισυλλογή σκύλων από το Δήμο Χίου.

■Νεκρός σκύλος από φόλα στην οδό Ράμνης στη Χώρα.

■Δεκάδες γατιά και δύο σκύλοι πεθαίνουν δηλητηριασμένοι στην περιοχή Παλαιόκαστρο της Χώρας.

■Δύο σκύλοι σκοτώνονται από αυτοκίνητα σε δρόμους που δεν επιτρέπεται η ανάπτυξη ταχύτητας, στην Προκυμαία και στο Γεφύρι της Μαξιμίνας.

■Δύο σκύλοι εγκαταλείπονται στο χωριό Καρδάμυλα. Στειρώνονται, εμβολιάζονται από το Φιλοζωικό. Θανατώνονται από αγνώστους 3 μήνες αργότερα.

■Βρίσκεται σκοτωμένη αλεπού στην Καλλιμασιά.

■Βρίσκονται κρεμασμένα ανάποδα και πυροβολημένα δύο άλογα στην περιοχή Μπαμπακιές του Δήμου Ομηρούπολης.

http://dolofonoi-dimoi.blogspot.com/

Διόδια : η μεγάλη κλοπή!!!

 

ΠΗΓΗ: Ακρίβεια Stop

Η χρήση των ελβετικών αυτοκινητόδρομων και οδών ταχείας κυκλοφορίας υπόκειται για όλα τα μηχανοκίνητα οχήματα σε υποχρέωση πληρωμής διοδίων. Για μηχανοκίνητα οχήματα με μέχρι 3,5 t (ΕΙΧ, μοτοσικλέτες και τροχόσπιτα) υπάρχει υποχρέωση ειδικού σήματος (βινιέτας). Πριν από τη χρήση αυτοκινητοδρόμων και οδών ταχείας κυκλοφορίας πρέπει να αγοραστεί μία βινιέτα, η οποία ισχύει για απεριόριστες διαδρομές σε όλους τους αυτοκινητόδρομους και οδούς ταχείας κυκλοφορίας.

Μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας ταξίδεψαν αυτή την εβδομάδα στο εξωτερικό, βρέθηκαν με ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο στην Ελβετία και αγόρασαν μια vignette. Το κόστος της; 31 Ευρώ για όλο το χρόνο, δηλαδή μέχρι το τέλος του 2010, με τη δυνατότητα χρήσης απεριόριστων διαδρομών, εννοείται και των πολυάριθμων τούνελ της ορεινής χώρας.

 

 

 

Δηλαδή, ο Ελβετός πολίτης πληρώνει 31 ευρώ το χρόνο και έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί ελεύθερα ολόκληρο το εθνικό οδικό δίκτυο της χώρας του.

Ο Έλληνας πολίτης, π.χ. ο κάτοικος Κατερίνης που εργάζεται στην Θεσσαλονίκη και πηγαινοέρχεται καθημερινά, πληρώνει 1.344 Ευρώ  μόνο γι αυτή τη διαδρομή (20 εργάσιμες Χ 12 μήνες Χ 5,80 € καθημερινά) και δεν έχει τη δυνατότητα αγοράς εκπτωτικής κάρτας, όπως συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο!

Οι Ελβετοί συνάδελφοι των φίλων μας δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, λέγοντας: «Αυτό λέγεται κλοπή!». Οι δε πολιτικοί που υπέγραψαν την παραχώρηση της χρήσης των εθνικών μας δρόμων, κάτω από τέτοιους όρους, είναι πουλημένα τομάρια!

Αυτό, το τελευταίο, δεν είπαν οι Ελβετοί! Το είπαν οι Τσέχοι που καθόταν στο ίδιο τραπέζι! Κι εμείς βέβαια τους εξηγήσαμε, πως… απλά «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ».

Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας